view original web page on mizzima internet news
ေဆာင္းပါး
ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း
Tuesday, 04 December 2007 21:32 – ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
လက္ရွိ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေနဟာ သိမ္ေမြ႔တယ္လို႔လဲ ဆိုႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္ အျမဲတင္ျပခဲ့သလို က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမိုင္ The last mile ကို ေဒၚစု တေယာက္ပဲ ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းနဲ႔ အေျဖရွာ ရမယ္ဆိုရင္၊ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ အေျဖရွာရမယ္ဆိုရင္ လူထုကိုယ္စား၊ တိုင္းျပည္ကိုယ္စား ေဒၚစုပဲ ေနာက္ဆံုးမိုင္ကို ဦးေဆာင္ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ တကမၻာလံုးနဲ႔ တျပည္လံုးက ေဒၚစုကိုပဲ ယံုၾကည္အားကိုးၾကလို႔ပါ။
ဒါေပမယ့္ လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွ ျမည္ေလ့ရွိပါတယ္။ ျပည္သူအမ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးကို လိုလားေပမယ့္ ဓါးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကလည္း တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ ေစတနာရွိမွ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာလို႔ ရႏိုင္ပါမယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အာဏာနဲ႔ ေရာယွက္ေနတာေၾကာင့္ အာဏာလက္ကိုင္ထားသူေတြဟာ လြယ္ လြယ္နဲ႔ အာဏာကို လႊဲေပးေလ့ မရွိပါဘူး။ ဥပါယ္တမ်ည္နဲ႔ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဉာဏ္ကစား လွည့္ဖ်ားၿပီး မတတ္သာမွ အေလွ်ာ့ေပးေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ အေျခအေနဟာ အလြန္သိမ္ေမြ႔ၿပီး ေဒၚစုေနာက္က “တသံ” တည္း ထြက္ႏိုင္မွ အင္အားျပႏိုင္မွ ေတာ္ရံုက်မယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။
လူ႔ဘ၀မွာ အခြင့္အေရး (opportunity) ဆိုတာ ႏွစ္ခါဆက္တိုက္ လာေလ့ မရွိတတ္ၾကပါဘူး။ ရေတာင့္ရခဲ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔ ရင္းခဲ့ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မသြားေစခ်င္ပါ။ လက္ရွိ အေျခအေနကို လက္ေတြ႔က်က် သံုးသပ္ၿပီး ေထာက္ခံသင့္တာကို ေထာက္ခံ၊ လုပ္သင့္တာကို လုပ္ၿပီး (အားလံုး) ကိုယ္စီ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
တဘက္ကလည္း မ်က္ေစ့မွိတ္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မပိုေစခ်င္ပါ။ ယေန႔အေျခအေနဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္သန္းတဲ့ အဆင့္ပင္ မေရာက္ေသးပါ။ ေမွ်ာ္လင့္စရာရွိႏိုင္သည့္ အေျခအေနသို႔သာ ေရာက္ပါေသးသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ (hope) ေပး ၿပီး ႏိုင္ငံေရးကစားႏိုင္သည္ကိုလည္း ေမ့၍ မရပါ။ ၁၉၈၈ (၈၈၈၈) ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈႀကီးတုန္းကလည္း စစ္တပ္က ဒီမိုကေရစီ ေပးမည့္ပံုေယာင္ေယာင္၊ ႏိုင္ငံေရးကစားၿပီး နားလွည့္ပါးရိုက္ အားလံုးကို လွည့္စားခဲ့ဖူးပါသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ (hope) ေပးၿပီး (၈၈၈၈) ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈႀကီးရဲ႕ အရွိန္ (momentum) ကို ရိုက္ခ်ဳိးခဲ့ဖူးပါသည္။ ယေန႔လည္း ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေပးထားရံုသာ ရွိပါေသးသည္။ (အရိပ္) ကိုသာ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အေကာင္အထည္ကို မျမင္ရေသးပါ။
အမွန္ကို သတၱိရွိရွိ ၾကည့္တတ္လွ်င္ ေဒၚစုသည္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔၍ အနစ္နာခံကာ တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာထားကာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး လမ္းေၾကာင္းမွာသာ မေျပာင္းမလဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရပ္တည္ခဲ့ေသာ္လည္း (နအဖ) စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႔က အေလးမထားခဲ့ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဒီပဲယင္းတြင္ လုပ္ၾကံခဲ့ၾကၿပီး ဒင္းတို႔ကပင္ မတရား ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္ကို အိမ္တြင္း အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္မွာ ယေန႔ထက္တိုင္ပင္ မဟုတ္ပါလား?
ဆင္းရဲမႈဒဏ္၊ အာဏာႏွင့္ မတရားဖိႏွိပ္မႈဒဏ္ကို အႏွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္ဘက္ညႇပ္ ခံေနရေသာ ျပည္သူလူထုက တဖန္လမ္းေပၚမွာ ရဲရဲႀကီး ၎တို႔၏ဆႏၵကို ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့မွ၊ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ စေတး၍ ထပ္မံေတာင္းဆိုလာမွ၊ ကမၻာ့ ပရိသတ္ကပါ ေတာင္းဆိုလာမွ ဘုရား၏သားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္ေတာင္းဆိုလာမွ၊ မေနသာတဲ့အဆံုး UN နဲ႔ ဂမ္ဘာရီကို အသံုးျပဳၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ အရွိန္သတ္ရန္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကဒ္ (card) ကို ဖုန္သုတ္ကာ ႏိုင္ငံေရးစင္ေပၚ တင္ျပလာရသည္ မဟုတ္ပါလား?
ဤျဖစ္ရပ္မ်ားကို သက္ေသျပဳ၍ ႏိုင္ငံေရးေတြး ေတြးမယ္ဆိုရင္ (နအဖ) စစ္ဗိုလ္ေတြ စိုးရိမ္ထိပ္လန္႔တာ၊ ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈ တခုပဲလို႔ ေတြးဆႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ့ရဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရး အျမင္တခုထဲနဲ႔ ေျပာရရင္ ျပည္သူ႔အံုႂကြမႈ ေရွ႕တလွမ္း မတိုးႏိုင္ခင္ တဖက္က ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ႏွိမ္နင္းၿပီး၊ တဖက္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးၿပီး အံုႂကြမႈအရွိန္ကို ရိုက္ခ်ဳိးလိုက္တာလို႔ ပဲ ရိုးရိုးသားသား သံုးသပ္မိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ေရမႈတ္တဖက္၊ မီးတစဖက္ လုပ္ၾကတာ လူ႔သမိုင္း ေပၚလာကတည္းကပါပဲ။
အေရးအႀကီးဆံုးက ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ကို နားလည္ၿပီး၊ သတိရွိၾကဖို႔ပါ။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို႔ပါ။
ေဒၚစုရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ စြန္႔လႊတ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ အေလးမျပဳဘဲ မေနႏိုင္ပါ။
ေဒၚစုရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ ေစတနာကို မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ပခံုးေပၚတင္ၿပီး သတၱိရွိရွိ ဦးေဆာင္ရဲတာကို အသိအမွတ္ျပဳ ဦးၫႊတ္ရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုကို က်ေနာ္ အျမဲတမ္း ေထာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚစုေနာက္က တသံတည္း ထြက္ၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာပါ။
အာဏာကိုင္ထားတဲ့ (နအဖ) စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ ဉာဏ္ကစားၾကရာမွာ အသိဉာဏ္တခုထဲ အားကိုး၍ မရပါ။ (အင္အား) လိုပါတယ္။
အာဏာ ယစ္မူးေနၾကတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက လူ (၅) သိန္းရွိတဲ့ စစ္တပ္ကို (အား) ယူထားပါတယ္။ တရုတ္နဲ႔ ဗမာကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ ဘုရားသခင္ျဖစ္တဲ့ ေမာ္စီတုံး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ အာဏာဟာ ေသနတ္ေျပာင္း၀က လာတယ္ဆိုတဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ကို ႏွလံုးသြင္း ခံယူထားပါတယ္။ ေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ႀကီးကို ရွိခိုးဂါ၀ရျပဳၿပီး တရုတ္ႀကီးရဲ႕ အရိပ္ကို ခိုလႈံလွ်က္ ရွိတယ္။
ေဒၚစုရဲ႕ အင္အား၊ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ အင္အားဟာ ဘာလဲ?
မွန္ကန္ေသာ ယံုၾကည္မႈ၊ ေစတနာနဲ႔ သန္း (၅၀) ေသာ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သန္း (၅၀) ရွိေသာ ျပည္သူကို ဘာေၾကာင့္ (၅) သိန္းသာရွိတဲ့ စစ္တပ္က ဖိႏွိပ္ႏိုင္တာလဲ? ႏိုင္ငံေရးမွာ disorganized majority လို႔ဆိုတဲ့ စုစည္းမႈနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈ မရွိတဲ့ (လူမ်ားစု) ကို၊ Organized minority လို႔ေခၚတဲ့ စုစည္းမႈနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈရွိတဲ့ လူနည္းစုက ဗိုလ္က်အႏိုင္က်င့္ တတ္ပါတယ္။ စစ္တပ္မွာ ဖြဲ႔စည္းမႈရွိတယ္။ စည္းကမ္းရွိတယ္။ စစ္တပ္တိုင္းမွာ တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔ဆိုတဲ့ အမိန္႔နာခံ ရတဲ့ ၀န္ထမ္းရွိတယ္။ ဂရစ္ စပါတာ Sparta ေခတ္ကတည္းက စစ္တပ္ဆိုတာ unit နဲ႔ တိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ (၅) သိန္း သာ ရွိတဲ့ စစ္တပ္က unit အေနနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္။ ပစ္ဆိုရင္ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း သံဃာေတာ္ေတြပါ မေရွာင္ ပစ္တာပါ။
ျပည္သူဆိုတာ သန္း (၅၀) ဆိုေပမယ့္ ဖြဲ႔စည္းမႈ မရွိဘူး။ တဖက္က စစ္တပ္က ဖြဲ႔စည္းမႈမရွိေအာင္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားသလို တဖက္ကလည္း ညီၫြတ္မွ အင္အားျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ (အသိ) ကို မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဒီ့အျပင္ လူမ်ဳိးေရးစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ လူမ်ဳိးေရး တိုက္ပြဲေတြ၊ မယံုၾကည္မႈေတြကို တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဗမာလူမ်ဳိးစုတခုထဲမွာ ေတာင္ အဖြဲ႔ေတြကြဲၿပီး အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲေနၾကျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သန္း (၅၀) ရွိေပမယ့္ (အင္အား) ဆိုတာ မျပႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတာပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ ရာဇ၀င္ကို ေျပာင္းႏိုင္တာ အတြင္း (အင္အား) ပဲ ျဖစ္တယ္။ အျပင္ (အင္အား) ကို မေမွ်ာ္ကိုးၾကပါနဲ႔။ ႏိုင္ငံတိုင္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံ အက်ဳိးမပါဘဲ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မပါႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့သားေကာင္း လူငယ္ေတြကို ယံုၾကည္မႈ တခုတည္းနဲ႔ မစြန္႔၀ံ့ပါဘူး။ သမတဘုရွ္ (Bush) ဟာ ဒီမိုကေရစီ ယံုၾကည္မႈအတြက္၊ ဗမာႏိုင္ငံအတြက္ သက္သက္၊ အေမ ရိကန္ စစ္သားလူငယ္ေတြရဲ႕ အသက္ကို မစြန္႔ခိုင္းပါဘူး။ ေစ်းမႀကီးတဲ့ေလနဲ႔သာ ေထာက္ခံ အားေပးေနတာပါ။ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ၊ ဒါေဖာျပည္နယ္ (Durfur) လူသတ္ ဖိႏွိပ္မႈအတြက္ တကမၻာလံုးက ေတာင္းဆိုေနတာေတာင္ စစ္ကူမေပးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရံုသာ ရွိပါတယ္။
ေဒၚစုရဲ့ ျပႆနာ
လက္ရွိ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး အေျခအေန တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ လိမ္မာပါးနပ္စြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ အေတြးဉာဏ္ (capacity) နဲ႔ အရည္အခ်င္း ေဒၚစုမွာ ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္လံုး၀ ယံုၾကည္ထားတယ္။ (နအဖ) ဘက္က ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြ သံုးၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး လွည့္စားလိမ့္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားရပါမယ္။
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ခဲ့ရင္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုအတြင္း တိုးတက္မႈ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးၿပီး သက္သက္ အခ်ိန္ဆြဲ ကစားတာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ပါ။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ Plan B လို႔ေခၚတဲ့ ေနာက္ခ်န္ကြက္ တကြက္ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အသင့္ရွိေနရပါမယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဆိုစကားတခု ရွိပါတယ္။ Prepare to fight while you talk and prepare to talk while you fight ပါတဲ့။ ေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ တိုက္ပြဲအတြက္ ျပင္ထားပါ။ တိုက္ပြဲ၀င္ခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပင္ထားပါတဲ့။
က်ေနာ့္ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ ေပးရင္ေပး၊ မေပးရင္တိုက္ယူ၊ ေနာက္တခ်ီ လူထုဆႏၵအားနဲ႔ အၿပီးသတ္ တိုက္ယူရပါမယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကို တိုက္ယူေပးခဲ့တဲ့ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္တခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ – ရရင္ရ မရရင္ခ်- ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ (မူ) အတိုင္းပါပဲ။
အေတြးအေခၚ ပဋိပကၡ
ဒီေနရာမွာ လက္ေတြ႔ကို အားသန္တဲ့ အေတြးအေခၚ Realism (or) Realpolitik နဲ႔ ပညာတတ္ အေတြးအေခၚလို႔ ေခၚရမယ့္ Intellectual thinking based idealism တို႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚ ပဋိပကၡ ရွိလာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီကို ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီၿပီး က်င့္ေနခဲ့တဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတို႔ကို အေျချပဳတဲ့ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဟားဗတ္ (Harvrad) တို႔လို၊ ေအာက္စဖို႔ဒ္ (Oxford) တို႔လို ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြမွာ Idealism လို႔ ေခၚရမယ့္ ေခတ္မီ ေတြးေခၚမႈေတြကို အေျခခံတဲ့ အေတြးအေခၚအရ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ သတ္ျဖတ္ရက္စက္မႈ မပါတဲ့၊ ေသြးေျမမက်တဲ့ Non-violent အေတြးအေခၚေတြဟာ ႀကီးစိုး လႊမ္းမိုးေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Harvard ကေအာင္လာတဲ့ ဗမာလူငယ္တစု ဆိုရင္ ပညာတတ္အေတြးလို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ compromise တို႔၊ dialogue တို႔ကို ေရွ႕တန္းတင္ ေဆြးေႏြးလာၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား? ပညာတတ္အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး Human rights ကို ေရွ႕တန္းတင္ထားတဲ့ ယေန႔လို (၂၁) ရာစုမွာ ဘာေၾကာင့္ ေသြးထြက္သံယုိမႈကို စိတ္ကူး ဦးစားေပးရမွာလဲ?
ဒါေပမယ့္ ကမၻာႀကီးမွာ တတန္းထဲ ညီမွ်မႈ မရွိတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရးကို ဦးစားေပးျခင္း၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးဆိုတဲ့ Rule of law ဆိုတာ မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကို အေလးမေပးတဲ့၊ စစ္ဘီလူးစိတ္၀င္ေနတဲ့ အာဏာကို စြဲမက္ေနတဲ့ (နအဖ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို စာအုပ္ႀကီးဖြင့္ၿပီး ရွင္းျပ ေဆြးေႏြးလို႔တဖုံ၊ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြ ဖြင့္ၿပီး ေဆြးေႏြးလို႔ ရႏိုင္ပါ့မလား? ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚလာပါတယ္။ မရရင္ ေနာက္တကြက္ ဘာလုပ္မလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးမွာ (အာဏာ) ပါလာတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေရးဟာ အလြန္ အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ အႏၱရာယ္နဲ႔အတူ စြန္႔လႊတ္မႈေတြ ပါလာတယ္။ (အင္အား) ၿပိဳင္တဲ့ေနရာမွာ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္မႈ (confrontation) ကို ေရွာင္၍ မရပါ။
(နအဖ) က မည္သို႔ပင္ စြပ္စြဲေစကာမူ က်ေနာ့အျမင္အရ ေဒၚစုဟာ ေသြးထြက္သံယိုမႈကို အားမေပးခဲ့ပါ။ ၎၏ ယံုၾကည္ခ်က္ ျဖစ္သည့္ non-violence အေပၚ အစဥ္ ရပ္တည္ခဲ့သည့္အျပင္ မိခင္စိတ္ ႀကီးမားသည့္အတြက္ လူငယ္ လူရြယ္ေလးေတြရဲ႕ အသက္ကိုစြန္႔ခိုင္းရန္ မခိုင္းရက္ဟု ျမင္မိပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေဆြးေႏြးပြဲ မျဖစ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပ်က္ခဲ့လ်ွင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ Plan B ေနာက္ခ်န္ကြက္ အေနႏွင့္ လူထုအားႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ေရး confrontational people upraising ကို အားမေပးခဲ့၍ နအဖဘက္က လုပ္ႏိုင္ေျခအား မ်ားခဲ့ပါသည္။ ေဒၚစုသာ ေသမထူး၊ ေနမထူး ထခ်ၾကေလာ့ ဟု တခြန္းဟခဲ့လွ်င္ နအဖ မတုန္လႈပ္စရာ မရွိပါ။ ေဒၚစု၏ မိခင္စိတ္၊ စိတ္ ေကာင္းရွိမႈကို သိသိႀကီးႏွင့္ အသာယူခဲ့သည္ကို မခံခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္စြာ ခံစားမိပါသည္။
ေဒၚစု၏ ခံယူခ်က္ႏွင့္ မိခင္စိတ္ကို နားလည္မိပါသည္။
အၾကမ္းဖက္နည္းကို သံုးမည္ေလာ၊ ေရွာင္မည္ေလာ ဆိုသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္ကတည္းက ၾကံဳလာခဲ့ၾကရပါသည္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္ ေရးတဲ့ (ေက်ာ္ၿငိမ္း) စာအုပ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျပင္းတဲ့ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုႏု၊ ကို သိန္းေဖျမင့္၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ကိုအုန္းတို႔ဟာ (“ဃ”) ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ကေလး ဖြဲ႔ခဲ့ၾကတယ္။ ညအေမွာင္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္က ဒီ ျပႆနာေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။ ကိုႏုက ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းတာေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္နည္းကို ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးဖို႔ မလိုလားဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖဆပလ ဖြဲ႔စဥ္ကလည္းေကာင္း၊ UG ဖြဲ႔ၾကစဥ္ကလည္းေကာင္း မပါ၀င္ခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ မတားျမစ္ခဲ့ဘူး။
ေဒၚစုဟာလည္း သူရဲ႕ခံယူခ်က္ဟာ အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္း non-violence အေပၚ ရပ္တည္ေနတဲ့အတြက္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကိုပဲ ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္၊ တျခားခံယူခ်က္မ်ားကို မဟန္႔တားခဲ့ပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္၏ အျမင္ကို ရဲရဲတင္ျပရပါလွ်င္ Plan B ကို က်န္တဲ့သူေတြက ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားမွ ႏိုင္ငံအတြက္ ေဆြးေႏြးရမယ့္ ေဒၚစုမွာ (အင္အား) ပိုရွိပါမယ္။
မိုးမၿပိဳ – ၿပိဳခဲ့သည္ရွိေသာ္ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ ေဒၚစု၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား၊ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို (နအဖ) က ညစ္ပတ္ လွည့္စား၍ လက္မခံ ေရွာင္တိမ္းခဲ့ေသာ္ လူထုအင္အားျပရန္ အသင့္ျပင္ထားရမည္မွာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး၏ တာ၀န္ ျဖစ္ေပသည္။
ဖဆပလ လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းစဥ္က၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေလးေလးနက္နက္ ေလ့လာလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ဟာ ရရင္ရ- မရရင္ခ် ဆိုတဲ့မူကို ေရွ႕က ဗန္းျပထားေပမယ့္ မခ်ဘဲနဲ႔ (အင္အား) ျပၿပီး လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုေရးမႈကို သံုးခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါက ေနမ၀င္ အင္ပါယာႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ကို အံတုရတာ မလြယ္ခဲ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ တပ္မေတာ္ကို အားယူၿပီး ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ ၿပီး ကရင္လူငယ္စတဲ့ အဖြဲ႔ အစည္း ေပါင္းစံု၊ ဘႀကီးဘေဖကဲ့သို႔ လက္်ာသမားေတြအျပင္ ဦးႏုကဲ့သို႔ တသီးပုဂၢလ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သိမ္းသြင္းၿပီး ဖဆပလႀကီးကို အားျဖည့္ခဲ့ၿပီး လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို အရယူခဲ့တယ္။ ေနသူရိန္ အစည္းအေ၀းႀကီးလို လူထု အစည္းအေ၀းေတြ ေခၚၿပီး ဖဆပလရဲ႕ (အင္အား) ကို ျပခဲ့တယ္။ အဂၤလိပ္ အစိုးရက ရုပ္ျပေနရာေပးၿပီး ပါ၀င္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းလာေတာ့ ျငင္းဆိုခဲ့တယ္။ ဖဆပလရဲ႕ အင္အားကိုျပၿပီး အဂၤလိပ္က ေလးေလးစားစား ကမ္းလွမ္းလာမွ၊ တန္းတူ အစိုးရ အဖြဲ႔ထဲ ၀င္ခြင့္ရမွ ၀င္ခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္က ကမ္းလွမ္းလာရတာလဲ?
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးအၿပီးမွာ အဂၤလိပ္က စစ္ပန္းလ်က္ ရွိတယ္။ ခ်ာခ်ယ္ျပဳတ္ၿပီး အက္တလီ တက္လာတယ္။ အစိုးရ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္တယ္။ တခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးေနာက္မွာ ျပည္သူေတြ တခဲနက္ရွိ တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ ဖဆပလေနာက္မွာ ေတာ္လွန္မႈျဖစ္က ေတာ္လွန္ႏိုင္တဲ့ စစ္တပ္ရွိတယ္။ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း ေတြျဖစ္တဲ့ (ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္) အဖဲြ႔ေတြ ရွိတယ္။ စစ္အၿပီးမို႔ လက္နက္ကလည္း မရွားလွပါ။ ဒါေတြအားလံုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ အင္အားေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးကို တႏွစ္အတြင္းေပးဆိုၿပီးရင္ေကာ့ ၿပီး ေတာင္းႏိုင္ခဲ့ၾကတာပါ။
ဒါက သူ႔အခ်ိန္နဲ႔ သူ႔အေျခအေန
ယေန႔ အေျခအေနကို ၾကည့္ရေအာင္..
ေဒၚစု သူ႔ရဲ႕ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုပဲ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ပခံုးေပၚတင္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ကာ အာဏာရွင္ စစ္အုပ္စုကို သတၱိရွိရွိ ရဲရဲႀကီး ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ျပည္သူက တခဲနက္ ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ကမၻာက ေလးစားေထာက္ခံလာၾကရတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အေနာက္မွာ ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီး ရွိရံုမက အားကိုးရတဲ့ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အသိဉာဥ္ (Capacity) နဲ႔ အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ၀ိုင္းရံထားတယ္။
ေဒၚစုေနာက္မွာ NLD ဆိုတာ ရွိေပမယ့္ အားကိုးရမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးနဲ႔ ဦး၀င္းတင္တို႔လို ပုဂၢဳိလ္ေတြကို ေဒၚစုနည္းတူ ဖမ္းဆီးထားတယ္။ တိုင္းျပည္ အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ေနတဲ့ ဗမာ ႏိုင္ငံသား အားလံုးကို စုစည္းၿပီး အင္အား တည္ေဆာက္ကာ အျပင္အားနဲ႔ အတြင္းမွာ အင္အား တည္ေဆာက္ရမယ့္အစား ႏိုင္ငံေရး နကန္းတလံုးမွ နားမလည္တဲ့ လူက ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရ အဖြဲ႔ဟာ ေဒၚစုနာမည္ အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး လုပ္စားေနၾကတာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရႈံးကာ ျပည္တြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံု မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကပါ။
(ႏိုင္ငံေရးမွာ တည္ေဆာက္မႈဆိုတာ ေရရွည္ကို ႀကိဳၾကည့္တတ္ၿပီး အခ်ိန္ယူ တည္ေဆာက္ရပါတယ္။ မီးခလုတ္လို လိုအပ္မွ အဖြင့္ အပိတ္လုပ္၍ မရပါ။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ကတည္းက ျပည္တြင္း UG လိုအပ္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မဇၩိမမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။)
ေဒၚစုခမ်ာ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လွ်င္ ရဲရဲႀကီး အားကိုးႏိုင္ေလာက္တဲ့ လူမရွိပါ။
အားလံုးက ေဒၚစုကို ေစာင့္ေနၾကပါသတဲ့…
ေဒၚစုအတြက္ ရင္နာမိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုကို စစ္ဗိုလ္လူမိုက္တစု ဗိုလ္က် ေစာ္ကားလာရင္ (အင္အားျပဖို႔၊ လူထုအံုႂကြမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံု လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံု (political infrastructure) ကို က်ေနာ္တို႔ အားလံုး (၀ိုင္း) တည္ေဆာက္ရပါမယ္။
ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ့ တာ၀န္ျဖစ္ေပသည္။
ဆက္ရန္-
ႏိုင္ငံေရးအေဆာက္အအံုကို စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ႏိုင္မွာလဲ?
(မွတ္ခ်က္။ ။. က်ေနာ္၏တင္ျပခ်က္ကို နားလည္ သေဘာေပါက္သူ ရွိသလို၊ နားမလည္ လက္မခံသူမ်ားလည္း ရွိမွာပါ။ အျပင္မွာေနၿပီး ႀကီးမက်ယ္ပါနဲ႔ ဆိုသူမ်ား ရွိမွာဧကန္ပါ။ ေ၀ဖန္ႏိုင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီကို ယံုလွ်င္ ေ၀ဖန္မႈ ကို ခရီးဦးႀကိဳ ျပဳရမွာပါ။ ေစတနာႏွင့္ ေ၀ဖန္လာလွ်င္ စဥ္းစားရပါမည္။ ေစာ္ကားလာသူရွိလွ်င္ ေစာ္ကားလာသူကိုသာ သနားရံု ရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ မိမိယံုၾကည္မႈကို ရဲရဲတင္ျပႏိုင္ခြင့္ ရွိရပါမည္။
က်ေနာ္ တကၠသိုလ္ေအာင္တဲ့ႏွစ္ (၁၉၇၄) မွာ ေက်ာင္းက ေအာင္ေအာင္ခ်င္း ဦးသန္႔ အေရးအခင္းမွာ ပါ၀င္ ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္အေရးအခင္းမဆို အႏၱရာယ္ႏွင့္ မကင္းခဲ့ပါ။ အေကာင္းဆံုး အရြယ္မွာ ေထာင္ထဲမွာ (၅) ႏွစ္ ဒုကၡစရိယ က်င့္ၾကံခဲ့ရပါတယ္။ ေခတ္အလိုက္ ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။ တာ၀န္ မလစ္ဟင္းခဲ့ပါ။ က်ေနာ္ရဲ့အေတြး၊ က်ေနာ့္အေရးကို ယံုၾကည္၍သာ ေရးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
December 5, 2007
Posted by maricopa2007 |
from other sites |
Leave a comment
| view original page at mizzima internet news
မ်ဳိးႀကီး |
| Monday, 03 December 2007 18:44 – ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ |
| အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား အေနျဖင့္ တပ္ေပါင္းစုတခု ဖဲြ႔စည္းကာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တုိက္ဖ်က္ေရး တုိက္ပဲြကို ဆင္ႏဲႊ ၾကေစလိုေၾကာင္း ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈသမုိင္းတြင္ အထင္ကရ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးျဖစ္သူ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ (ေဟာင္း) ေက်ာ္ေဇာက ယေန႔ တုိက္တြန္းလိုက္သည္။
အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ့ကို အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ လက္တဲြ တိုက္ပဲြဝင္ခဲ့ေသာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္(ေဟာင္း) ေက်ာ္ေဇာသည္ ယေန႔ က်ေရာက္ေသာ သူ၏ ၈၈ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔အခါ သမယတြင္ အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရး အဖဲြ႔အစည္းမ်ား၊ လူမ်ဳိးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ အေျမာ္အျမင္ရွိစြာျဖင့္ တပ္ေပါင္းစုတခု ဖဲြ႔စည္းေစလိုသည္ဟု ပန္ၾကားလႊာတရပ္ ထုတ္ျပန္ကာ ေျပာဆို တိုက္တြန္းလိုက္သည္။
ပန္ၾကားလႊာထဲ၌ “နအဖ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထု၏ တဗိုလ္က် တဗိုလ္တက္ စနစ္ျဖင့္ ဇြဲနဘဲႀကီးစြာ တိုက္ပြဲဝင္ေနမႈအေပၚ ဂုဏ္ယူမိေၾကာင္းႏွင့္ နအဖ စစ္တပ္အတြက္လည္း သမိုင္းတေလွ်ာက္လံုး အာဏာ တည္ၿမဲေရးအတြက္ ျပည္သူလူထု အသက္ေပါင္း မ်ားစြာကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္အတြက္ သမိုင္းအမိႈက္ေတာင္းထဲ စြန္႔ပစ္ခံရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း” ေရးသားထားသည္။
ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ့ကို တုိက္ပဲြဝင္ရန္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတြင္ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ စစ္ပညာ သင္ၾကားကာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏဲႊေရးအတြက္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီအိုင္ေအ) ကို ဦးေဆာင္ပါဝင္ ဖဲြ႔စည္းခဲ့သူ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္(ေဟာင္း) ေက်ာ္ေဇာသည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဆက္လက္ပါဝင္ကာ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ေရာင္စံုသူပုန္ႏွင့္ တ႐ုတ္ျဖဴ က်ဴးေက်ာ္စစ္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ရာတြင္ တပ္မေတာ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု၏ ဖဆပလ အစိုးရမွ သူ႔ကို ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစားေပးခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာခ်ိန္၌ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) တြင္ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ႏွင့္ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဗကပ သည္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး၌ ေျမေအာက္ပါတီအျဖစ္ ရပ္တည္ေနေသာ အဖဲြ႔ျဖစ္သည္။
သားျဖစ္သူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက “ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ အေဖတေယာက္လို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္ကေန အခု အသက္ ၈၈ ႏွစ္ ေရာက္တဲ့အရြယ္အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေရး အတက္အက်ေတြ၊ စြန္႔လႊတ္မႈ၊ အနစ္နာခံမႈေတြ အမ်ားႀကီးေပးၿပီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ့္အေဖကို ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ တေယာက္ ဆိုတာထက္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရိွတဲ့ တပ္မႉးေကာင္း တေယာက္လို႔ ျမင္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ယေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ေမြးေန႔မဂၤလာ ဆြမ္းေကၽြးပဲြကို တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ရွိ ၾကယ္ေဂါင္ၿမ့ဳိမွ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တခုတြင္ က်င္းပခဲ့ရာ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ ဦးေရ ၂ဝ ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“ယခုကာလသည္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ေထာက္ခံမႈကို မၾကံဳစဖူး ရရိွေနခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူလူထု၏ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အျမင့္မား၊ အတက္ႂကြဆံုးအခ်ိန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လူမ်ဳိးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ရရိွေစရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကပါ” ဟု ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္(ေဟာင္း) ေက်ာ္ေဇာက ပန္ၾကားလႊာထဲတြင္ တိုက္တြန္းခဲ့ေသးသည္။ |
December 4, 2007
Posted by maricopa2007 |
from other sites |
Leave a comment
သီတဂူဆရာေတာ္ အရွင္ဉာဏိႆရ ၏ လူမိုက္တို႕သြားရာလမ္း တရားေတာ္အေၾကာင္းေဆာင္းပါး
၁၃၆၉ခုႏွစ္ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၂ ရက္ (၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၃ ရက္ စေနေန႕) ေန႕တြင္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕၌ သီတဂူဆရာေတာ္ ရွင္ဉာဏိႆရ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ ဗီြစီဒီ ၂ ခ်ပ္တြဲကို ျဖန္႕ခ်ိျခင္း၊ ေရာင္းျခင္း၊ ငွားရမ္းျခင္းမျပဳလုပ္ရန္ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ဟုဆိုအပ္ေသာ သူတို႕က တားျမစ္လိုက္၏ ။ သို႕ရာတြင္ ဘာေၾကာင့္ ဤမွ်ေကာင္းမြန္ေသာ တရားေတာ္ကို တားျမစ္လိုက္သည္ကို က်ေနာ္မသိပါ၊ က်ေနာ္ဉာဏ္မမွီ၍ဟုပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆင္ျခင္မိပါသည္။
သို႕ေသာ္ တားျမစ္လိုက္သည္ ထုတ္ေ၀ခြင့္မျပဳ ျဖန္႕ခ်ိျခင္းမလုပ္ရ ဟု တားျမစ္ေသာ အရာအားလံုးကို က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသာမက ႏိုင္ငံတကာမွလူသားမ်ားကပါ ပိုမို၍စိတ္၀င္စားၾက၏၊
လူ႕သေဘာသဘာ၀ပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ မၾကည့္နဲ႕ဆိုသည္ကိုမွၾကည့္ခ်င္ၾကေပသကိုး၊ ထိုအခါ အရွင္ ဉာဏိႆရ၏ တရားေတာ္ VCD ၂ခ်ပ္သည္ တိုးတိုးတမ်ဳိး တိတ္တိတ္တဖံုျဖင့္ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏လက္၀ယ္သို႕ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိးေရာက္ၾကေလကုန္သတည္း။
သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေကာင္းမႈကိုလုပ္တယ္ သူေတာ္ေကာင္းေတြမွသာ ေကာင္းမႈကိုလုပ္ဖိ္ု႕လြယ္တယ္၊
လူမိုက္ေတြကေတာ့ မေကာင္းမႈကိုသာလုပ္တယ္ လူမိုက္ေတြဟာမေကာင္းတဲ့အမႈကိုလုပ္ဖို႕ လြယ္ကူတယ္၊
သူေတာ္ေကာင္းေတြ လြယ္လြယ္နဲ႕လုပ္တဲ့အလုပ္ကို လူမိုက္ေတြက လိုက္လုပ္ဖို႕ မလြယ္ဘူး၊
လူမိုက္ေတြ လြယ္လြယ္နဲ႕လုပ္တဲ့အလုပ္ကိုလဲ သူေတာ္ေကာင္းေတြက လိုက္လုပ္ဖို႕မလြယ္ဘူး။
သီတဂူဆရာေတာ္က ထိုေန႕ျမင္းၿခံၿမိဳ႕အထူးတရားပြဲတြင္ အထက္ပါ အခ်က္ေလးခ်က္ကိုအဓိကထားကာ ယေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကေသာ စစ္အာဏာရွင္တို႕အား ပညာသားပါပါ သတိေပးသြားခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရသည္။
ပထမဦးစြာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားႏွင့္ သိဒၶတၳမင္းသား၏ေယာက္ဖေတာ္သူ ေဒ၀ဟတၳ ေခၚ ေဒ၀ဒတ္တို႕အေၾကာင္းတြင္ ေဒ၀ဒတ္၏ ရာထူးအာဏာငန္းငန္းတက္ေလာဘႀကီးမႈ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာလိုမႈတို႕ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အားမည္သို႕ဆက္ဆံခဲ့ပံု ႏွင့္ ဘုရားရွင္ထံပါးမွ သံဃာေတာ္တို႕အားဂိုဏ္းခြဲထုတ္ခဲ့ပံု၊
ဆက္လက္၍ဘုရားအေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား၏ေယာကၡမေတာ္သူ ၾကင္ယာေတာ္ ယေသာ္ဓရာ ႏွင့္ ေဒ၀ဒတ္တို႕၏ ဖခမည္းေတာ္ ေဒ၀ဒဟျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုဗၺဗုဒၶါက ဘုရားရွင္ႏွင့္သံဃာေတာ္မ်ားအား ေဒ၀ဒဟၿမိဳ႕တြင္း မ၀င္ႏိုင္ေအာင္ အတားအဆီးမ်ားကာရံၿပီး ပိတ္ပင္တားဆီးခဲ့ပံု ေနာက္ဆံုးေဒ၀ဒတ္တို႕သားအဖႏွစ္ဦး တေနရာစီတြင္
ေျမၿမိဳခံရၿပီးအ၀ီစိငရဲသို႕က်ေရာက္ရပံု တို႕ကို ေဟာၾကားခဲ့ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေကာင္းမႈလုပ္စဥ္ လူမိုက္မ်ားက မေကာင္းမႈကိုလြယ္လြယ္က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကေၾကာင္း – ဆံုးမသြားခဲ့ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးေဟာၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း ဘုရားအေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား၊ ေဒ၀ဟတၳ ေခၚ ေဒ၀ဒတ္ ႏွင့္ ေဒ၀ဒဟျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုဗၺဗုဒၶါ တို႕ဘယ္လိုျဖစ္၍ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကသည္ ဆိုသည္ကို အနည္းငယ္ အက်ယ္ေျပာမွ စာရႈသူတို႕မ်က္ေစ့ထဲတြင္ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္သာႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။
ဘုရားအေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသားေတာထြက္သည္ကစ၍ အထက္ကဆိုခဲ့ေသာ ျပႆနာျဖစ္ရသည္ဟု ဆရာေတာ္ႀကီးက ယခုလိုေဟာၾကားသြားခဲ့သည္ကို နာၾကားခဲ့ရပါသည္။
ဘုရင္သုဗၺဗုဒၶါက သိဒၶတၳမင္းသားေတာထြက္ျခင္းသည္ မိသားစုတာ၀န္ကိုမယူလို၍ သားသမီးတာ၀န္ကိုမယူလို၍ ဟု မွတ္ယူၿပီးအမ်က္ေတာ္ရွေနခ်ိန္တြင္ ေဒ၀ဟတၳမင္းသားမွာ သိဒၶတၳမင္းသား ေနာက္သို႕လိုက္သြားၿပီး ရဟန္းေဘာင္သို႕၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း ရွင္သါရိပုတၱရာ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ကိုယ္ေတာ္တို႕ထက္ေနာက္က်မွ ရဟန္း၀တ္ရသျဖင့္ ပထမရွင္ႏွစ္ပါးအား ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားက
လက္၀ဲရံ လက္ယာရံ ရာထူးေပးၿပီးျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ေဒ၀ဟတၳ ေခၚ ေဒ၀ဒတ္ ၏စိတ္တြင္မူ ပုဏၰားမ်ဳိးမ်ားသာျဖစ္ေသာ ရွင္သါရိပုတၱရာ ႏွင့္ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ကိုယ္ေတာ္တို႕အား ေဆြမေတာ္မ်ဳိးမေတာ္ပါဘဲႏွင့္ လူထုပိရိသတ္အလယ္တြင္ အရွိန္အ၀ါႀကီးထြားလာၿပီျဖစ္ေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ လက္ယာရံလက္၀ဲရံ ရာထူးကိုေပးထားသည္ ငါသည္ ေဂါတမ၏
ေယာက္ဖအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးျဖစ္ပါလွ်က္ႏွင့္ ဤရာထူးကိုမရ ေဂါတမကိုေတာ့ျဖင့္ေျပာမွေတာ္ေခ်မည္ဟုေတြးလ်က္ ပထမဦးစြာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ၄၅ ႏွစ္လံုးလံုး အိႏၵိယႏိုင္ငံအႏွံ႕ တရားေဟာသည္မ်ားမွာ ပင္ပန္းလွၿပီျဖစ္၍ အနားယူရန္၊ ၿပီးလွ်င္ထိုစဥ္က သံဃာထုႀကီးတစ္ရပ္လံုးအား မိမိထံလႊဲေျပာင္းေပးရန္ အနုနည္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ေတာင္းခံခဲ့ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္က
ေဒ၀ဒတ္အား ကိုယ္နဲ႕မတန္တာမေတာင္းေလနဲ႕လို႕ မိန္႕ေတာ္မူလိုက္တဲ့အတြက္ အမ်က္ေဒါသထြက္ၿပီး သည္လို အနားယူခိုင္း၍မရလွ်င္ အၾကမ္းဘက္လုပ္ႀကံအံ႕ဟု စိတ္မွာေတြးကာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား နာဠာဂီရိဆင္ကို ေသရည္တိုက္၍နင္းသတ္ခိုင္းေစျခင္း၊ ေက်ာက္ေတာင္ေပၚမွ ေက်ာက္တံုးမ်ားတြန္းခ်ျခင္း ႏွင့္ ေတာင္ေျခတြင္ေလးသမားတို႕အားအသံုးျပဳၿပီး ေလးျမွားတို႕ျဖင့္
ပစ္သတ္ရန္ႀကံစည္ျခင္း အစရွိသည့္ အၾကမ္းဖက္လုပ္ႀကံမႈ သံုးႀကိမ္ႀကံစည္ခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ဘဲ ရွိခဲ့ျပန္ေၾကာင္း။
အနားယူခိုင္းေသာ္လည္းမရ အၾကမ္းဖက္ရာမွာလည္းမေအာင္ျမင္ျပန္ေသာအခါ ေဒ၀ဒတ္သည္ အႏုနည္းသံုးလွ်က္ ဘုရားအမိန္႕တစ္ရပ္အေနႏွင့္ အခ်က္ငါးခ်က္ ဥပေဒထုတ္ျပန္ေပးပါရန္ ဘုရားရွင္ထံေတာင္းဆိုျပန္ရာ ေဒ၀ဒတ္ေတာင္းဆိုသည့္ ထိုအခ်က္မ်ားမွာ –
သံဃာမ်ားအား ဒါယကာမ်ားမွလက္ေရာက္ကပ္လွဴေသာဆြမ္းအစား အျပင္ထြက္ဆြမ္းခံစားၾကရန္၊
လက္ေရာက္လွဴဒါန္းေသာ သကၤန္းကို မ၀တ္ေစဘဲ ပံ႕သကူသကၤန္းကိုသာ၀တ္ေစရန္၊
ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းထားေသာၿမိဳ႕ရြာေပၚမွေက်ာင္းတိုက္မ်ားတြင္သီတင္းမသံုးဘဲ ေတာေက်ာင္းမ်ားမွာသာသီတင္းသံုးေစရန္၊
သကၤန္း ၃ထည္ထက္ပို၍ထားရွိျခင္းမျပဳၾကေစရန္ ႏွင့္
သက္သတ္လြတ္ဆြမ္းဟင္းမ်ားကိုသာဘုဥ္းေပးၾကေစရန္ တို႕ ျဖစ္ပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေဒ၀ဒတ္၏ စကားမ်ားသည္ သာမန္ၾကည့္လွ်င္ နားေထာင္ေကာင္းလွေသာ္လည္း သူ၏တကယ့္အႀကံအစည္မွာ ပုဏၰားမ်ဳိးမ်ားသာျဖစ္ေသာ ရွင္သါရိပုတၱရာ ႏွင့္ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ကိုယ္ေတာ္တို႕အား သူ၏လက္ေအာက္သို႕သြတ္သြင္းႏိုင္ရန္တစ္ႀကိမ္၊ ငါဘုရားအား လုပ္ႀကံမႈ သံုးခါျပဳခဲ့စဥ္ကတစ္ႀကိမ္ ယခုလည္း ငါ့အပါးမွသံဃာေတာ္မ်ားေသြးကြဲေစရန္
တစ္ႀကိမ္ႀကံစည္ေနေခ်ၿပီဟု သိျမင္ရကား ဤသို႕မိန္႕ေတာ္မူခဲ့၏။
ဤ အခ်က္ငါးခ်က္ကို ငါဘုရားအေနႏွင့္ ဥပေဒ အမိန္႕တစ္ရပ္သဖြယ္ မထုတ္ျပန္ႏိုင္၊ က်င့္လိုသူက်င့္၍ မက်င့္လိုသူသည္အတိုင္းထားေစ ဟု မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ရာ ေဒ၀ဒတ္က ေကာင္းၿပီ ဤေကာင္းေသာအက်င့္ ငါးခ်က္အား ငါႏွင့္အတူက်င့္ႀကံလိုေသာရဟန္းမ်ား ငါ႕ေနာက္လိုက္ခဲ့ေလာ့ဟုေႂကြးေၾကာ္လွ်က္ ေရွ႕မွထြက္ရာ သံဃာအပါး ၅၀၀ ေဒ၀ဒတ္ေနာက္သို႕လိုက္ၾကေလသတည္း။
ေဒ၀ဒတ္သည္ ဤကဲ့သို႕ သံဃာဂိုဏ္းကြဲေအာင္၊ သံဃာအခ်င္းခ်င္းေသြးကြဲေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းအျပင္ စာဖတ္ပိရိသတ္သိရွိၿပီးျဖစ္သည့္ မေကာင္းမႈမ်ဳိးစံုကို လြယ္လြယ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေလရာ ေနာက္ဆံုးအရွင္လတ္လတ္ေျမၿမိဳခံရၿပီး အ၀ီစိငရဲသို႕ က်ေရာက္ရေလေတာ့သည္။
ေဒ၀ဒတ္၏ ဖခမည္းေတာ္ ဘုရင္သုဗၺဗုဒၶါသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္ျပည္မွ ေဒ၀ဒဟျပည္သို႕ ေနာက္လိုက္ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ႂကြခ်ီလာရာ ေရွးမဆြကပင္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအေပၚ ၾကည္ညိဳသူမဟုတ္သည့္အေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕ရိုးတံခါးေလးဘက္ေလးတန္အားပိတ္ဆို႕ကာရံေစ၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္သံဃာမ်ားအား ၿမိဳ႕တြင္းအ၀င္မခံျခင္း၊
ၾကည္ညိဳေသာၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ား၏အလွဴအတန္းမွကင္းေ၀းေစရန္ သို႕မဟုတ္ သံဃာေတာ္မ်ား၏လာဘ္လာဘကို ပိတ္ပင္ျခင္းစသည္တို႕ အျပင္ အျခားေသာလြယ္လြယ္ျပဳလုပ္မိသည့္ မေကာင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ပင္ မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အရွင္လတ္လတ္ေျမၿမိဳခံရကာ အ၀ီစိငရဲသို႕သက္ဆင္းသြားရျပန္ပါေတာ့သည္။
သို႕ရာတြင္ တကယ့္ကာယကံရွင္ ယေသာ္ဓရာေဒ၀ီမွာကား သိဒၶတၳမင္းသား၏ သားေတာ္ ကိုဖြားျမင္ၿပီးေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မပစ္မွားခဲ့ဘဲ ေတာ္ထြက္သည္မွၾကားသမွ်အတိုင္း ဆံပယ္လွ်င္ သူလည္းပယ္၊ ဘုရားသစ္ေခါက္ဆိုးသကၤန္း၀တ္ၿပီဆိုလွ်င္သူလည္းလိုက္၀တ္ ႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႕သာလြယ္လြယ္ျပဳႏိုင္ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္တို႕ကိုသာ
စြဲကိုင္က်င့္ႀကံအားထုတ္လုပ္ကိုင္သြားခဲ့ေၾကာင္း အရွင္ ဉာဏိႆရ၏ လူမိုက္တို႕သြားရာလမ္း တရားေတာ္ပထမပိုင္းကို က်ေနာ္ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။
သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေကာင္းမႈကိုလုပ္တယ္ သူေတာ္ေကာင္းေတြမွသာ ေကာင္းမႈကိုလုပ္ဖိ္ု႕လြယ္တယ္၊
လူမိုက္ေတြကေတာ့ မေကာင္းမႈကိုသာလုပ္တယ္ လူမိုက္ေတြဟာမေကာင္းတဲ့အမႈကိုလုပ္ဖို႕ လြယ္ကူတယ္၊
သူေတာ္ေကာင္းေတြ လြယ္လြယ္နဲ႕လုပ္တဲ့အလုပ္ကို လူမိုက္ေတြက လိုက္လုပ္ဖို႕ မလြယ္ဘူး၊
လူမိုက္ေတြ လြယ္လြယ္နဲ႕လုပ္တဲ့အလုပ္ကိုလဲ သူေတာ္ေကာင္းေတြက လိုက္လုပ္ဖို႕မလြယ္ဘူး။
ဒုတိယပိုင္းတြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ရွင္ဉာဏိႆရသည္ လူမိုက္တို႕သြားရာလမ္းအေၾကာင္းကိုျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ဇတ္ေတာ္အေထာက္အထား၊ သမိုင္းအေထာက္အထား၊ သမိုင္း၀င္ပထ၀ီေရေျမအေထာက္အထားတို႕ျဖင့္ တရားနာပိရိသတ္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေအာင္ေထာက္ျပေဟာၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
ပထမဦးစြာ … လူမိုက္လကၡဏာ ေလးပါးကို ရွင္းျပေတာ္မူခဲ့ရာ – လူမိုက္ဆိုသူေတြသည္
(၁) နည္းမဟုတ္တာကို နည္းမွန္လမ္းမွန္အဟုတ္လုပ္၍ လုပ္တတ္သည္
(၂) ထိုထိုေသာ နည္းမွားလမ္းမွားမ်ားကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမလုပ္၊ သူမ်ားေတြကိုပါလုပ္ခိုင္းတတ္သည္
(၃) ထိုထိုေသာ နည္းမွားလမ္းမွားကိုပင္ အျမတ္တႏုိးတန္ဘိုးထားတတ္ၾကသည္
(၄) သူတို႕မွားေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕သိသူမ်ားက သူတို႕လုပ္ရပ္မ်ားမွားေနေၾကာင္း အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ေျပာျပန္လွ်င္လည္း စိတ္ဆိုးၿပီးလက္မခံ ေျပာသူကိုပင္ရန္ရွာတတ္ၾကသည္
ဟုေဟာၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
လူမိုက္မ်ားမွသာမဟုတ္ပဲသတၱ၀ါတိုင္းတြင္လည္းအမွားမ်ားျပဳလုပ္တတ္ၾကပံုကို ဤသို႕ထပ္မံျဖည့္စြက္၍ –
ကံခၽြတ္ေခ်ာ္ခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့သတၱ၀ါေတြဟာ နည္းလြဲနည္းမွားေတြကို နည္းမွန္လမ္းမွန္ဟု ယူဆၿပီး လုပ္တတ္ၾကသည္၊ အဲသည္လိုလုပ္လာၾကၿပီဆိုရင္ ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္းျဖစ္ဖို႕ဦးတည္လာၿပီ၊ သူတို႕ရဲ႕ႀကီးပြားတိုးတက္လာႏိုင္တဲ့အခြင့္အလမ္းေတြလဲ ပိတ္ဆို႕သြားၿပီ ထို႕ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ အေကတိရေသ့က လူမိုက္ေတြကိုမျမင္ပါရေစနဲ႕၊ လူမိုက္ေတြရဲ႕စကားသံကိုမၾကားပါရေစနဲ႕၊ လူမိုက္ေတြနဲ႕အေပါင္းအသင္းမလုပ္ပါရေစနဲ႕၊ အေပါင္းအသင္းမလႊမေရွာင္သာလုပ္ျဖစ္ရင္လဲ သူတို႕ေတြနဲ႕ေဆြးေႏြးစကားေျပာတာေတြမလုပ္ပါရေစနဲ႕၊ လူမိုက္ေတြကိုအားေပးေထာက္ခံမႈေတြမလုပ္ပါရေစနဲ႕ ဟု ဆုေတာင္းခဲ့ေၾကာင္း ေဟာျပသြားျပန္သည္ကို မိမိတသက္လံုးလိုက္နာမွတ္သားဘြယ္ရာအျဖစ္ နာၾကားခဲ့ရပါသည္။
အရွင္ဉာဏိႆရသည္ အထက္ပါလူမိုက္တို႕၏စရိုက္လကၡဏာ၊ လုပ္ကိုင္တတ္ၾကပံုႏွင့္နည္းမွားလမ္းမွားကိုလိုက္ေနရင္းပ်က္စီးဆံုးရႈံးၾကရပံုမ်ားကိုအနီးစပ္ဆံုးေထာက္ထားကိုးကားျပသႏိုင္မည့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ကိသ၀စၧ ရေသ့ ဇတ္ေတာ္ကိုဤသို႕အက်ဥ္းခ်ဳံးကာဆက္လက္ေဟာၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
ကိသ၀စၧဇတ္ေတာ္
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မမူမီ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ေတာင္ဖက္-အလယ္ပိုင္း (ယခုအခါ) မိုးေခါင္ေရရွားအရပ္ေဒသတြင္ ေဂါဓ၀တီေခၚေရအိုင္ႀကီးတည္ရွိေလ၏ ထိုေရအိုင္ႀကီးမွ ေရမ်ာလွ်ံကာ ကန္ႀကီး၏အေရွ႕အရပ္ဆီသို႕ ျမစ္ႀကီးတစ္ခုအသြင္စီးဆင္းေနျပန္ရာ ထိုျမစ္ကိုလည္း ေဂါဓ၀တီျမစ္ဟုေခၚတြင္ၿပီး ယေန႕ထက္တိုင္ ေဂါဓ၀တီျမစ္ကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ေသးသည္ ဟု ဆရာေတာ္ႀကီးမွ
ေရွးေဟာင္းအိႏိၵယႏိုင္ငံ သမိုင္းပထ၀ီေျမပံုအေထာက္အထားကိုကိုးကားလွ်က္ ကိသ၀စၧဇတ္ေတာ္၏တည္ေနရာကို အစပ်ဳိးသြားခဲ့ပါသည္။ သည္ေနရာေတြင္ က်ေနာ္တစ္ခုျဖည့္စြက္၍ေျပာလိုပါသည္-
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူခဲ့ေသာေနရာ ဗုဒၵဂယာမွစၿပီး ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ ဇတ္ေတာ္မ်ားသည္ ေနရာအတည္တက်ရွိခဲ့ေၾကာင္း သမိုင္း၀င္အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္တကြ ျပသႏိုင္ပါသည္။ လိုရင္းကိုေျပာရလွ်င္ အမွန္တကယ္ဤသို႕ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါသည္ဟု ျပသႏိုင္သည့္ လံုေလာက္ေသာ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ားရွိေၾကာင္းကိုေတြ႕ရွိႏိုင္ပါသည္။ အထက္ပါ ေဂါဓ၀တီျမစ္ႀကီးေဘးတြင္ ၿမိဳ႕မ်ားတည္ထား၍ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနၾကသည့္အထဲတြင္ ယခုဇတ္ေတာ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ၿမိဳ႕မွာ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕ သို႕မဟုတ္ ကုမၸ၀တီတိုင္းျပည္ဟုေခၚတြင္ၿပီး ဒန္တေကဘုရင္ႀကီးက အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္လွ်က္ရွိေသာ္လည္း တရားဓမၼမရွိေသာ ၿမိဳ႕ျဖစ္ေၾကာင္းဇတ္ေတာ္စာမ်ားအရသိရပါသည္၊ ပါဠိလိုေျပာရလွ်င္ ထိုၿမို႕ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေထာက္အထားစာတြင္ ဓေမၼန လည္းမေတြ႕ အဓေမၼနလည္း မေတြ႕ေၾကာင္း၊ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုဒန္တေကဘုရင္ႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕တြင္ တရားဓမၼမရွိဘဲအုပ္ခ်ဳပ္ေနတာျဖစ္သည္ ဟု သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးမွ ေဟာၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါ ေဂါဓ၀တီေရအိုင္ႀကီးႏွင့္ ေဂါဓ၀တီျမစ္ႀကီးေဘးတြင္ ၿမိဳ႕မ်ားတည္ထားလွ်က္ ဘုရင္အသီးသီးက အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနၾကသကဲ့သို႕ သရဘဂၢၤရေသ့ႀကီးဦးေဆာင္ေသာ ရေသ့ႀကီး၇ေယာက္တို႕သည္လည္း တပည့္တပန္းမ်ားႏွင့္အတူသီတင္းသံုးေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကပါသည္၊ ထုိရေသ့ႀကီးမ်ားသည္ ရူပစ်ာန္(၄)ပါး၊ အရူပစ်ာန္(၄)ပါး၊ ေလာကီအဘိဏ္ဉာဥ္(၅)ပါးတို႕ရရွိၿပီး
သမထကိုအဆံုးစြန္ထိေပါက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ၿပီးၾကသည့္ရေသ့ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုရေသ့ႀကီးမ်ားသည္ ဇဍိလရေသ့ေခၚဆံက်စ္ရွိသည့္ရေသ့မ်ားျဖစ္ရကား သစ္ေခါက္ဆိုးအ၀တ္၀တ္၍ရေသ့အျဖစ္ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွစကာ မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ႏွင့္ဆံပင္ျဖတ္ျခင္းမရွိေတာ့ပဲ
ႏွစ္ေပါင္းေလးငါးေျခာက္ဆယ္တိုင္ေအာင္ရွည္လွ်ားထူထပ္လာသည့္ဆံပင္မ်ားကိုက်စ္၍ ဦးေခါင္းထက္တြင္ရစ္ပတ္ေခြဖြဲ႕တင္ထားလွ်က္ေနၾကေလရာ ျပင္ပအသြင္အားျဖင့္ အရုပ္ဆိုးၾကေသာ္လည္း အတြင္းႏွလံုးျဖဴစင္ၿပီး စ်ာန္သမာပတ္အဆံုးတိုင္ရရွိသူ သူေတာ္စင္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
သရဘဂၢၤရေသ့ႀကီး၏ ေနာက္လိုက္ရေသ့မ်ားတြင္ ပ်မ္းမွ်တပည့္တပန္း ၅၀၀၀ မွ ၁၀၀၀၀ စီအထိရွိၾကရာ စုစုေပါင္း ရေသ့ႏွင့္တပည့္တပန္းမ်ား ရွစ္ေသာင္းမွတသိန္းနီးပါး ေရအိုင္ႀကီးအနီးစုဖြဲ႕ေန၍မသင့္ေတာ္ေၾကာင္း သရဘဂၢၤ ေခါင္းေဆာင္ရေသ့ႀကီးမွဆင္ျခင္မသည့္အတြက္ တပည့္ရေသ့ ၇ ေယာက္တို႕ကို မိမိတပည့္မ်ားကိုေခၚလွ်က္ တေနရာစီခြဲေနၾကရန္အမိန္႕ရွိသျဖင့္ ရေသ့အေပါင္းလည္း ေဂါဓ၀တီေရအိုင္ႀကီးမွ စီးဆင္းေနေသာ ေဂါဓ၀တီျမစ္ေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ကိုယ့္အဖြဲ႕ႏွင့္ကိုယ္ ေနရာရွာေဖြေနထိုင္ၾကေလသည္။ထိုသို႕ ရေသ့မ်ားကိုယ့္အဖြဲ႕ႏွင့္ကိုယ္ခြဲ၍ေနၾကရာတြင္ ေနာက္လိုက္ ရေသ့ ၇ ေယာက္အနက္ ကိသ၀စၧရေသ့သည္ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕သို႕ေရာက္ရွိသြားၿပီး ဒန္တေကဘုရင္ မင္းဥယ်ာဥ္အတြင္း တပည့္ ၆၀၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္သီတင္းသံုးေနေလ၏။ ဤအခ်ိန္တြင္ ယခင္က ဓေမၼန ေခၚတရားဓမၼမရွိေသာ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕ေလးသည္ တရားဓမၼႏွင့္ျပည့္စံုေသာၿမိဳ႕အျဖစ္ေရာက္လာကာ
သူေတာ္ေကာင္းတို႕၏အေငြ႕အသက္မ်ားဖံုးလႊမ္းလာေလေတာ့သည္။
ဤေနရာတြင္ စာဖတ္သူတို႕အား ဒန္တေကဘုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိသည့္ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕တြင္ထားရွိသည့္ ၿမိဳ႕က်က္သေရေဆာင္ နဂရေသာဘီနိ အေၾကာင္းအနည္းငယ္ေျပာလိုပါသည္။ ထိုေခတ္အခါကရွိခဲ့ေသာယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုျဖစ္ဟန္တူသည့္ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ျပႆဒ္တြင္အေခၽြအရံမ်ားျဖင့္တင္ထားကာ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘုရင္ ဒန္တေကအပါအ၀င္ မင္းညီမင္းသားမူးမတ္၀န္ႀကီးမ်ားသာမက
အနီးအနားၿမိဳ႕မ်ားမွ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူမ်ားပင္လာေရာက္ေပ်ာ္ပါးရေသာ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕၏က်က္သေရေဆာင္ျပည့္တန္ဆာမ သည္ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာလြန္းၿပီးအထက္ကဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း လာေရာက္ေပ်ာ္ပါးသူ ဧည့္သည္မ်ားလြန္းလွသျဖင့္အထူး၀င္ေငြေကာင္းလွရာ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘုရင္ဒန္တေက ထက္ပို၍၀င္ေငြေကာင္းလွသည္ဆို၏ ။ ဘုရင္ဒန္တေက မွာျပည့္တန္ဆာေလာက္ပင္၀င္ေငြမေကာင္းသျဖင့္ ျပည့္တန္မအား ဘံုခုႏွစ္ဆင့္မွဆင္းခိုင္းၿပီး ရာထူးမွခ်လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္ၾကားလာၿပီး၀င္ေငြေကာင္းလာလွ်င္ ထိုေခတ္ကဘုရင္မ်ားလည္းမႀကိဳက္ၾကေပ၊ သူတို႕ထက္သာသူမ်ားကို မနာလိုလွ်င္ အတူေပ်ာ္ပါးခဲ့သည့္ျပည့္တန္ဆာလည္းမရ၊ အျဖဳတ္ခံရ၏။
ထိုအခါျပည့္တန္ဆာမသည္ ရာထူးမွခ်ခံရသည့္အတြက္ စိတ္ပ်က္စြာျဖင့္ ေျခဦးတည့္ရာလမ္းေလွ်ာက္လာရင္း မင္းဥယ်ာဥ္အတြင္းေရာက္ရွိလာၿပီး ကိသ၀စၧရေသ့ကိုေတြ႕ရာ ဆံက်စ္ထူလပ်စ္ႏွင့္ အရုပ္ဆိုးေသာကိသ၀စၧရေသ့အား အတြင္းသရုပ္ကိုထြင္းေဖါက္သိျမင္ႏိုင္ျခင္းငွာမစြမ္းသာေသာေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတန္ခိုးရွင္တစ္ဦးကဲ့သို႕ျမင္ရမည့္အစား အမဂၤလာရုပ္၊ က်က္သေရမဲ့ေသာရုပ္၊ အနိဌာရံု အျဖစ္ျမင္ေတြ႕ကာ ကလႅကႏၵ(သူယုတ္မာ) ဟု သမုတ္ေလေတာ့သည္။ ထို႕ျပင္ မ်က္ႏွာသစ္ေရ၊ သြားပုပ္ေရတို႕ျဖင့္ ကိသ၀စၧရေသ့၏ မ်က္ႏွာေပၚသို႕ပက္ျခင္း၊ ေထြးျခင္း အျပင္ သြားတိုက္တံကိုလည္းဆံက်စ္အေပၚသို႕ပစ္ေပါက္စြန္႕ပစ္ျခင္းစသည့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႕လြယ္လြယ္မျပဳႏိုင္ေသာအမႈကိုျပဳေလေတာ့သတည္း။ျပည့္တန္ဆာမသည္ ၇ ရက္တိုင္တိုင္ထိုသို႕ေသာ ယုတ္ညံ႕သည့္အလုပ္ကို ေန႕စဥ္လုပ္ၿပီးသကာလ ဘုရင္ဒန္တေကက ျပည့္တန္ဆာမကို သတိရေတာ္မူသျဖင့္ေမးျမန္းၿပီး ယခင္ရာထူးျပန္ေပးေစကာ ဘံုခုႏွစ္ဆင့္သို႕ ျပန္တင္ထားေစ၏။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဘုရင္ဒန္တေက၏ ၀န္ႀကီးတပါး အလုပ္မွထုတ္ပယ္ခံရျပန္ေသာ္ ျပည့္တန္ဆာမအား ရာထူးမွအခ်ခံရၿပီးကာမွ ရာထူးျပန္ရေအာင္မည္သို႕ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ကို သြားေရာက္ေမးျမန္းရာ ျပည့္တန္ဆာမက ဘာမွအေထြအထူးလုပ္စရာမလိုပါ မင္းဥယ်ာဥ္ရွိရာသို႕သြား၍ ရုပ္ဆိုးဆိုး၊ ဆံက်စ္ဗလပြႏွင့္ သူယုတ္မာကို ၇ရက္တိုင္တိုင္ တံေတြးျဖင့္ေထြး၊ မ်က္ႏွာသစ္ေရျဖင့္ပက္ စသည့္အလုပ္တို႕ကိုလုပ္ခိုင္းလိုက္ရာ ျပည့္တန္ဆာမေလာက္မွ စဥ္းစားဉာဏ္မရွိေသာ၀န္ႀကီးဆိုသူကလည္း သူေတာ္စင္ ကိသ၀စၧရေသ့အားထိုအတိုင္းသြားေရာက္၍ မေကာင္းမႈကိုလြယ္ကူစြားက်ဴးလြန္ျပန္ေခ်သည္။ တိုက္ဆိုင္စြာျဖင့္ပင္ ၇ ရက္ျပည့္ေျမာက္ေသာေန႕တြင္ ဘုရင္က ၀န္ႀကီးအားအလုပ္ျပန္ခန္႕လိုက္ျပန္ရာ မင္းဥယ်ာဥ္သို႕သြားေရာက္ၿပီး ကိသ၀စၧရေသ့အား မေကာင္းမႈျပဳက်င့္ျခင္းသည္ ယၾတာတစ္ခုကဲ့သို႕ ျဖစ္လာေခ်ေတာ့သည္။
သို႕ႏွင့္ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕ဘုရင္အား ပုန္ကန္သူတို႕က တိုက္ခိုက္မည့္အေရးျဖစ္လာျပန္ရာ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္စစ္ထြက္တိုက္ခိုက္ရမည့္အေျခအေနသို႕ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး စစ္မထြက္မီစစ္ေအာင္ေရးအတြက္ ဆုေတာင္းယၾတာျပဳလုပ္ရန္မူးႀကီးမတ္ရာတို႕အားအႀကံဉာဏ္ေတာင္းခံရာ ျပည့္တန္ဆာမက သူရာထူးျပန္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံု၊ ျပည့္တန္ဆာမေျပာသည့္အတိုင္းလိုက္လုပ္သည့္၀န္ႀကီးရာထူးျပန္ရပံုတို႕ကို ၀ိုင္း၀န္းေလွ်ာက္ထားသည့္အတိုင္း ဘုရင္ကလည္းထိုအတိုင္းလိုက္လုပ္ရန္ကို စဥ္းစားဉာဏ္ကင္းမဲ့စြာျဖင့္
သေဘာတူလက္ခံရကား မင္းဥယ်ာဥ္ရွိရာသို႕ မူးမတ္ဗိုလ္ပါအျပည့္အစံုၿခံရံလွ်က္ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ကိသ၀စၧရေသ့အား ျပည့္တန္ဆာမႏွင့္ ရာထူးျပဳတ္၀န္ႀကီးတို႕ျပဳမူသည့္အတိုင္း မိုက္မဲစြာျပဳမူေလေတာ့သတည္း။ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘုရင္ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ကာ နည္းမွားလမ္းမွားကို နည္းမွန္လမ္းမွန္အမွတ္ျဖင့္ေဆာင္ရြက္ေလရာ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါအေခၽြအရံတို႕ကလည္း
နည္းမွားလမ္းမွားကို၀ိုင္း၀န္းလုပ္ၾကေလေတာ့သည္။ သို႕ေသာ္တိုက္ဆိုင္စြာျဖင့္ဘုရင္သည္စစ္ပြဲကိုလည္းေအာင္ႏိုင္လိုက္ျပန္ရာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႕ ႏွင့္အတူ ၀မ္းသာမဆံုးေအာင္ပြဲခံ၍မဆံုးျဖစ္ေနၾကေလေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ရေသ့တို႕၏ေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္သူ သရဘဂၢၤရေသ့ႀကီးက ငါ့တပည့္ ကိသ၀စၧရေသ့ကို ဘုရင္ႏွင့္မူးမတ္ဗိုလ္ပါအေပါင္းက ေစာ္ကားေနၾကသည့္အျပင္ ျပည္သူလူထုကပါေနာက္မွ အားေပးေနၾကသည္ကို သိရွိရသည့္အခါ တပည့္ရေသ့တို႕အား ကိသ၀စၧရေသ့အား ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕မွ သြားေရာက္ေခၚယူလာၾကရန္မွာၾကားသျဖင့္ သရဘဂၢရေသ့၏တပည့္မ်ားက ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕တြင္လူအမ်ားတံေတြးခြက္၌ပက္လက္ေမ်ာေနရွာေသာ ကိသ၀စၧရေသ့အားထမ္းစင္ျဖင့္သြားေရာက္ပင့္ေဆာင္ကာ ကိသ၀စၧရေသ့၏ ေနာက္လိုက္တပည့္အေပါင္းကိုလည္း ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕မွအတူထြက္ခြာေစ၏။သူေတာ္ေကာင္းရေသ့ကိုပစ္မွားေနသည့္ဘုရင္ဒန္တေက၊ ေနာက္မွလိုက္ပါအားေပးေနၾကသည့္မူးမတ္ဗိုလ္ပါမ်ားႏွင့္ျပည္သူလူထုအေပၚ စိတ္ဆိုးေနၾကေသာ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕ကိုေစာင့္ေသာ အာကာတစိုး၊ ဘုမၼစိုး ရုကၡစိုးအစရွိေသာ နတ္အေပါင္းတို႕သည္ အမ်က္ရွေသာ္လည္းသူေတာ္ေကာင္းတို႕အရွိန္အ၀ါရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕အေပၚအေရးယူအပစ္ေပးမႈမ်ားမလုပ္သာဘဲရွိေနခိုက္
ကိသ၀စၧရေသ့ႏွင့္ေနာက္ပါသူေတာ္ေကာင္းမ်ားၿမိဳ႕မွထြက္ခြာသည္ႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းအေငြ႕အသက္ကင္းစင္သြားေသာ ၿမိဳ႕ေပၚသို႕ အပစ္ေပးရန္ မိုးႀကီး(၁၀)မိုးရြာခ်ျခင္းျဖင့္ စတင္ေလေတာ့သည္။မေကာင္းမႈကိုလုပ္ေဆာင္ၾကေသာလူမိုက္မ်ားသည္ ေကာင္းက်ဳိးေပးေနျခင္းမ်ားရပ္ဆိုင္းၿပီး မေကာင္းက်ဳိးမ်ားေပးလာသည္ႏွင့္ ႀကီးပြားမည့္အခြင့္အလမ္းမ်ားပိတ္ပင္သြားကာ ပ်က္စီးျခင္းသို႕ဦးတည္လာေလေတာ့သည္။
သူေတာ္စင္မ်ား၏အေငြ႕အသက္ကင္းစင္သြားေသာ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕ေပၚသို႕ နတ္မ်ားက မိုးႀကီး(၁၀)မိုးရြာသြန္းျခင္း
ပထမဦးစြာ ေရမ်ားမ်ားပါေသာမိုးႀကီးရြာ၏၊ ဘုရင္ႏွင့္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားအေပါင္းက မိုးေရထဲတြင္ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ ငါတို႕ေအာင္ပြဲ၊ ငါတို႕လုပ္သည့္အလုပ္ကမွန္၍ ရြာေသာမိုးဟုေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ဒုတိယ နတ္မ်ားက သဲျဖဴမိုးရြာသြန္းျပန္ရာ မိုးေရမ်ားရႊဲစိုေနေသာေနရာ၊ ခ်ဳိင့္ခြက္မ်ားအားသဲျဖဴခင္းေပးလိုက္သကဲ့သို႕ျဖစ္ရကား ဘုရင္ႏွင့္ၿမိဳ႕သားမ်ားကအထက္ပါအတိုင္းပင္ ငါတို႕ေအာင္ပြဲ၊ ငါတို႕လုပ္သည့္အလုပ္ကမွန္၍ ရြာေသာမိုးဟုအထင္ရွိကာ ေပ်ာ္ေနၾကျပန္၏။ တတိယ အခါတြင္နတ္မ်ားက ပန္းမိုးကိုရြာခ်လိုက္ျပန္ရာ သဲျဖဴခင္းထားေသာေျမေပၚတြင္ ပန္းပြင့္ပန္းဖတ္တို႕ျဖင့္လွပေနေလရာ ဘုရင္ႏွင့္ၿမိဳ႕သားမ်ားကအထက္ပါအတိုင္းပင္ ငါတို႕ေအာင္ပြဲ၊ ငါတို႕လုပ္သည့္အလုပ္ကမွန္၍ ရြာေသာမိုးဟုအထင္ရွိကာ ေပ်ာ္ေနၾကျပန္၏။ စတုတၳအႀကိမ္ႏွင့္ပဥၥမအႀကိမ္မ်ားတြင္ နတ္မ်ားက ေငြအသျပာအေသးမိုးႏွင့္ ေငြအသျပာအႀကီးမိုးကိုရြာခ်လိုက္ျပန္၏ သည္တခါတြင္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားက မိုးေပၚကက်လာေသာအသျပာအႀကီးအေသးတို႕ကိုေကာက္ယူၾကကုန္၏။ ဆ႒မအႀကိမ္တြင္ ေရႊေငြလက္၀တ္ရတနာႏွင့္ေက်ာက္သံပတၱျမားတို႕ပါေသာမိုးကိုရြာခ်ရာ အိမ္တြင္းေအာင္းေနၾကသူမ်ားပါမက်န္ အလုအယက္ထြက္လာၾကၿပီး ေရႊေငြလက္၀တ္ရတနာႏွင့္ေက်ာက္သံပတၱျမားတို႕ကို ေလာဘတႀကီးလုယက္ေကာက္ယူၾကေတာ့၏။ လူအမ်ားအားလံုးအိမ္တြင္းမွအိမ္ျပင္ထြက္လာေစရန္တဆင့္ၿပီးတဆင့္နတ္မ်ားကရြာခ်ေပးလိုက္ေသာ ဆ႒မေျမာက္မိုးအၿပီးတြင္ သတၱမေျမာက္မိုးအျဖစ္ နတ္မ်ားစိတ္ဆိုးဆိုးျဖင့္ပစ္လႊတ္လိုက္ေသာလက္နက္မိုးႀကီးရြာလိုက္ရာ အိမ္ျပင္ေရာက္ေနၾကသူအားလံုး အပိုင္းပိုင္းျပတ္ကာ ေသေၾကပ်က္စီးၾကေတာ့၏။ ဆက္လက္၍ အ႒မေျမာက္မိုးအျဖစ္ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားပါ၀င္ေသာ ေက်ာက္ခဲမိုးကိုရြာခ်လိုက္ျပန္ရာ မေသမရွင္ျဖစ္သူမ်ားအားလံုး ေသဆံုးကုန္၏။ န၀မေျမာက္မိုးအျဖစ္ မီးက်ည္းခဲမိုးကိုရြာခ်လိုက္ျပန္ရာ ကုမၸ၀တီတၿမိဳ႕လံုးမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ကာ ၿမိဳ႕ႀကီးပ်က္စီး၏။ ေနာက္ဆံုးဒႆမေျမာက္မိုးအျဖစ္ သဲမိုးႀကီးရြာခ်လိုက္သည္တြင္ ကုမၸ၀တီၿမိဳ႕သည္ သဲကႏၱာရႀကီးေအာက္တြင္နစ္ျမဳပ္၍ ယေန႕တိုင္လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလေတာ့သည္။
ဇတ္ေပါင္းေသာအခါ ကိသ၀စၧရေသ့သည္ ေဂါဓ၀တီျမစ္ကမ္းေဘးတြင္နတ္ရြာစံကာ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႕ဦးစြာေရာက္ၿပီး ေနာက္အခါ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္၌ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္လာ၏။ ရေသ့တို႕၏ေခါင္ဒေဆာင္ သရဘဂၢၤရေသ့သည္ေနာင္အခါ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားျဖစ္လာ၏။ ဒန္တေကဘုရင္ကားနတ္ရြာသို႕မလားႏိုင္ရွာဘဲ အ၀ီစိငရဲသို႕က်ဆင္းရေလသည္။
လူမိုက္လကၡဏာေလးပါးတြင္ လူမိုက္ဆိုသူေတြသည္
(၁) နည္းမဟုတ္တာကို နည္းမွန္လမ္းမွန္အဟုတ္လုပ္၍ လုပ္တတ္သည္
(၂) ထိုထိုေသာ နည္းမွားလမ္းမွားမ်ားကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမလုပ္၊ သူမ်ားေတြကိုပါလုပ္ခိုင္းတတ္သည္
(၃) ထိုထိုေသာ နည္းမွားလမ္းမွားကိုပင္ အျမတ္တႏုိးတန္ဘိုးထားတတ္ၾကသည္
(၄) သူတို႕မွားေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕သိသူမ်ားက သူတို႕လုပ္ရပ္မ်ားမွားေနေၾကာင္း အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ေျပာျပန္လွ်င္လည္း စိတ္ဆိုးၿပီးလက္မခံ ေျပာသူကိုပင္ရန္ရွာတတ္ၾကသည္
ဟုေဟာၾကားသြားခဲ့ရာ
လမ္းမွားလမ္းလြဲကိုလိုက္မိေနၾကကုန္ေသာသူေတြသည္ သတိေပးေျပာၾကားမႈမ်ားရွိလာလွ်င္ စိတ္မဆိုးပဲအမွန္ကိုလက္ခံသိျမင္၍ မိမိကိုယ္မိမိျပင္ဆင္က်င့္ႀကံၾကေစရန္ ဤ ကိသ၀စၧဇတ္ေတာ္က သခၤန္းစာေပးေၾကာင္း ေဟာၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
ၿပီးပါၿပီ ။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့စြာျဖင့္ လူမိုက္မ်ားကိုေရွာင္ရွားလွ်က္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ကိုေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအျဖစ္ ဘ၀ႀကီးပြားရာႀကီးပြားေၾကာင္းကိုရွာႀကံတက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစရန္ေလးနက္စြာဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သအပ္ပါသည္။
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
message |
Leave a comment
view original page on Mizzima Internet News
ရန္ကုန္သား Tuesday, 27 November 2007 20:32 – ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
နအဖ စစ္အစိုးရဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္ လမ္းခင္းေနတယ္သာ ေျပာတာ၊ တကယ္တမ္းေတာ့ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ တည့္ေအာင္မေပါင္းဘူး။ အေကာင္းလည္း မေျပာဘူး။ ရန္လိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ တပါတီစနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္၊ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ ႏုိင္ငံေတြကို အေကာင္းေျပာတယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံေတြနဲ႔ တရင္းတႏွီး တည့္ေအာင္ေပါင္းတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ေဝးေဝးေနတယ္။
သတိထားမိၾကမလား မသိဘူး။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရဟာ ၁၉၈၈ အာဏာသိမ္းၿပီးကတည္းက ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာတဲ့အထိ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ့စကားကို မေျပာဘူး။ အဲဒီစကားလံုးကို သံုးရမွာ ေၾကာက္လို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနခဲ့တာပါ။ အခု ၃-၄ ႏွစ္မွာမွ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာတို႔၊ ဘာတို႔ ခံၿပီး သံုးလာတာ။ စေျပာလာတာ။ သိပ္ေျပာခ်င္လွတာ မဟုတ္ဘူး။ အခုတခါ အတိုက္အခံနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကိုလည္း ေၾကာက္လို႔ မလုပ္ဘဲေနေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ ေဒၚစုတို႔ အန္အယ္ဒီက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာ အာေပါက္ေနၿပီ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃-၄ လတုန္းကေတာင္ အတိုက္အခံ အန္အယ္ဒီ ပါတီနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ အေၾကာင္းမရွိပါလို႔ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးကိုယ္တိုင္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ တရားဝင္ ေျပာသြားေသးတယ္။ အခု တကမၻာလံုးက အတိုက္အခံနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ ဝိုင္းေျပာလို႔သာ မေကာင္းတတ္လို႔ စိတ္မပါလက္မပါနဲ႔ လုပ္ပါ့မယ္ လုပ္ေနတာ။ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္စိတ္က အစကတည္းက ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ရသေလာက္ ကတ္ဖဲ့ဂ်ီက်ေနအံုးမွာပဲ။ နအဖ ရဲ့ ေက်ညာခ်က္ ၁၊၂ဝဝ၇ ဟာ ကုလအထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီကို ေျပာလိုက္တာပါ။ ဂမ္ဘာရီက ကုလသမဂၢမွာ အရင္သြားေျပာေတာ့မွ အစိုးရက ဒီမွာ ေက်ညာခ်က္ ထုတ္တာေလ။ ဂမ္ဘာရီကတဆင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေက်ညာခ်က္ထုတ္တာကို အခုမွ ႀကံဖန္ၿပီး အျပစ္ေျပာေနတာ။ သူတို႔လည္း ဒီလိုအလုပ္ လုပ္ခဲ့တာပဲ။ ဒီလို အေၾကာက္လြန္ၿပီး ဒူးေခ်ာင္ေနၾကတာမွာ ေဒၚစု ေက်ညာခ်က္လည္း ထြက္လာေရာ ေၾကာက္စိတ္ကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေနာက္ျပန္ လွည့္ေျပးေတာ့တာပဲလို႔ ဆိုရင္ အကၽြႏု္ပ္ လြန္အံ့မထင္ … ငါ့ရွင္တို႔။
က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြကေတာ့ နအဖ ဥကၠဌ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊရဲ့ ၁/၂ဝဝ၇ ေက်ညာခ်က္နဲ႔ ေဒၚစုက လက္ခံပါတယ္ဆိုတဲ့ ၈-၁၁-၂ဝဝ၇ ထုတ္ျပန္ေက်ညာခ်က္ေတြကို နားေထာင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လို ဝမ္းသာမိမွန္း မသိဘူး။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးရဲ့ ရဲရင့္ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကို ေလးစား ခ်ီးက်ဴးမိရပါတယ္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္သား စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကိုလည္း သတၱိရွိမွာပဲလို႔ စိတ္ခ် ယံုၾကည္စြာနဲ႔ အမွတ္ျပည့္ ေပးထားပါတယ္။ သာတူညီမွ်၊ ဂုဏ္က်က္သေရရွိရွိ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး စကားေျပာၾကဖို႔လည္း အခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတာ သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကလို႔ တျပည္လံုး ဝမ္းသာအားရနဲ႔ စိတ္ဝင္တစား လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေထာက္ခံခဲ့ၾကတာ အမွန္ပါ။
ဘယ့္ႏွယ့္ဗ်ာ – တိုင္းျပည္ရဲ့ အင္အားအႀကီးမားဆုံး အဖြဲ႔အစည္းႀကီး ႏွစ္ခု စစ္ခင္းေနသလို ျဖစ္ေနတာ ၾကားမွာ ျပည္သူလူထုေတြ ေျမစာပင္ ျဖစ္ရတာ ၾကာလွၿပီပဲ။ တဦးကိုတဦး ရန္သူလို သေဘာထား ေခ်မႈန္း ႏွိပ္ကြပ္ေနလို႔က ဘယ္ေတာ့မွ ပြဲၿပီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္လည္း ေရွ့မေရာက္၊ ျပည္သူေတြသာ အတိဒုကၡ ေရာက္ၾကရတယ္။ ျပည္သူေတြ မေက်မနပ္ျဖစ္လို႔ အေရးအခင္းေတြ ျဖစ္လိုက္၊ အစိုးရက ႏွိမ္နင္းလိုက္၊ ျပည္သူေတြ ပိုဆင္းရဲသြားလိုက္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူေကာ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရသူေတြပါ အသုတ္လိုက္ အသုတ္လိုက္ ဒုကၡေရာက္ၾကရတာ၊ ျမင္ရတာ၊ ၾကားရတာ စိတ္မခ်မ္းသာပါဘူး။
ေက်ညာခ်က္ ႏွစ္ခုကလည္း အဆင့္အတန္းခ်င္း ကြာတာကိုး။ တည္ၾကည္တဲ့ အေရးအသား၊ ႐ိုးသားျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ သတၱိရွိတဲ့ တာဝန္ယူမႈ၊ တဘက္သားကို က်ဳိးႏြံေလးစားမႈေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ကြာျခားတာ ေတြ႔ရတယ္။
ေက်ညာခ်က္ႏွစ္ခုရဲ့ အဆင့္အတန္းခ်င္းက တျခားစီဆိုေတာ့ ျပည္သူေတြ စိတ္ထဲမွာ ‘ဘက္မညီဘူး၊ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ’ ဆိုတဲ့ မယံုၾကည္ရဲတဲ့ စိတ္က အရင္ကတည္းက ရွိၿပီးသား၊ ထင္ထားတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ ေဒၚစုက ‘လက္ခံပါတယ္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အားလံုး လက္တြဲလုပ္ၾကရေအာင္’ ဆိုတဲ့ ေက်ညာခ်က္လည္း ထြက္လာေရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ လန္႔ၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ေျပးဖို႔ ေသြး႐ူးေသြးတန္းနဲ႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေဘာင္းဘီ ေအာက္နားလိပ္ေတာ့တာပဲ။ သတၱိျပတာေလ။
အဲဒီမွာ အႏိုင္က်င့္လို႔ရတဲ့ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္း နာမည္ေတြ သံုးၿပီး ေဒၚစုရဲ့ ေက်ညာခ်က္ကို ‘လက္မခံပါဘူး၊ ကန္႔ကြက္ပါတယ္’ ဆိုၿပီး ေသးသိမ္သြားေအာင္ အတင္းထလုပ္ေတာ့တာပဲ။ အရင္ကတည္းက အလုပ္ ျဖစ္ခ်င္တာမွ မဟုတ္တာ။ ကတ္ဖဲ့ယပ္ဖဲ့လုပ္ဖို႔ အကြက္ရွာေနတာေလ။ ျခံဳပုတ္ထဲမွာ ပုန္းၿပီး နအဖ က တေန႔မွာ သူတို႔ကို လူရာသြင္းႏိုးနဲ႔ စိတ္ကူးေတြယဥ္ၿပီး အကြက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ (မဆလ) တစညတို႔၊ စိုးလင္းတို႔၊ ေအးလြင္တို႔ကေတာ့ စိတ္ပါလက္ပါ ဆြမ္းႀကီးဝင္ေလာင္းတဲ့ အကဲဆံုး အဖြဲ႔ေတြေပါ့။ သူတို႔ကို ဘယ္သူကမွ မယံုတာလည္း အျပစ္မေျပာနဲ႔။ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ဘာလုပ္တဲ့ ေကာင္ေတြမွန္း ဘယ္သူမွမသိ။ အမ်ဳိးသား ညီလာခံမွာလည္း မပါရ၊ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရးမွာဆို ပိုေဝးေသး။ ဆင့္ဟိုဒင္း ေခြးေမွ်ာ္အဖြဲ႔ေတြပါ။
မ်က္ႏွာေျပာင္ရတာေလာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြအတြက္ မဆန္းပါဘူး။ ၁၉၉ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ၿပီးစကလည္း အေၾကာက္လြန္ၿပီး ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ လႊတ္ေတာ္ ေခၚမေပးဘဲ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာနဲ႔ ေစာင္ျခံဳထဲက မထြက္တမ္း အရွက္ကြဲ ခံေနခ့ဲၿပီးၿပီ။ ျပည္သူေတြမွာေတာ့ စိတ္ေမာလူေမာ၊ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္၊ ငိုလည္း ငိုခ်င္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ေၾကာက္ေနတာမွန္း သိသားပဲ။ သူတို႔ သတၱိရွိေအာင္ အရင္ လုပ္ရအံုးမယ္ေပါ့။ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။
အခုလည္း ၁ ႏွစ္၊ ၂ ႏွစ္ သားကေလးေတြလို ‘ေတာ္တယ္ေဟ့၊ သတၱိရွိတယ္ေဟ့၊ ေဒၚစုနဲ႔ ေဆြးေႏြးလိုက္ ေဆြးေႏြးလိုက္၊ ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔’ လို႔ တကမၻာလံုးက ဝိုင္းဝန္းၿပီး ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာေနၾကရတာပဲ။ ဒုတ္ျပတဲ့သူက ျပ၊ မုန္႔ျပတဲ့သူက ျပေပမယ့္ သူတို႔က မလႈပ္ဘူး။ ေၾကာက္ေနရွာတာကိုး။
တူမေလးတေယာက္က ေျပာဘူးတယ္။ ‘ျပည္သူေတြရဲ့ အသက္အိုးအိမ္ စည္းဇိမ္ေတြကို အသက္ေပး ကာကြယ္မယ့္ ရဲရဲေတာက္ သတၱိခဲ တပ္မေတာ္သားေတြလို႔ ေျပာေျပာေနတာ ဘယ္လို ယံုရမွာလဲ’ တဲ့။ ၾကည့္ပါအံုး။ သူတို႔ ေနေနတဲ့ ေနရာကို တိုင္းသူျပည္သား မိန္းမကေလးေတြ၊ လူႀကီးေတြ ေန႔တိုင္း သြားလာေနၾကတဲ့ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိလယ္ေခါင္ အလံျပဘုရား လမ္းမေပၚက စစ္႐ံုးႀကီးမွာ အုပ္တံတိုင္း ျမင့္ျမင့္ႀကီးခတ္ၿပီး ျပည္သူေတြရွိရာ အျပင္ဘက္ကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္ဖို႔ အေပါက္ေတြ ေဖာက္ၿပီး အေစာင့္အေရွာက္ လံုျခံဳေရးေတြ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္နဲ႔ လံုလံုျခံဳျခံဳ ေနေနၾကတာပဲ။ အနားမွာရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အထင္ကရ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီးမွ အားမနာ။ ၿမ့ဳိလယ္ေခါင္ ျပည္သူေတြၾကားမွာ ခံကတုပ္ က်င္းေတြတူးၿပီး ေနေနတဲ့သူေတြက ျပည္သူကို ဘယ္လိုဘယ္ပံု ကာကြယ္ၾကမွာလည္း အခုထိ မစဥ္းစားမိေသးဘူးလားတဲ့။
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ သားသမီးပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြထဲက ေမြးဖြားလာတဲ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္သားေတြပဲ။ ေတာင္းစုတ္ပလံုးစုတ္လည္း မဟုတ္၊ ျပစ္ပယ္လို႔လည္း မရ။
ဆံုးမရတာလည္း စကားေတြထပ္ေနလို႔ ဂ်ာေအး … သူ႔အေမ႐ိုက္ေနၿပီ။ ယူအန္ (ကုလ)၊ အီးယူ (ဥေရာပသမဂၢ)၊ အာဆီယံ (အေရွ့ေတာင္အာရွ အသင္း) တို႔လည္း သိရသေလာက္ လက္လန္ေနၿပီ။ ျမန္မာေတြ ဒီလိုအစိုးရမ်ဳိးရတာ ‘ဒင္းတို႔ထိုက္နဲ႔ ဒင္းတို႔ကံ၊ ဒို႔အခ်ိန္ အလကားကုန္တယ္’ လို႔ ဆိုခ်င္ေနၾကၿပီ။ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ေၾကာက္တတ္တာနဲ႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ဒုကၡေရာက္လွပါၿပီ ခင္ဗ်ာ။
ကိုင္း – တိုင္းျပည္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းအတြက္ ဆုေတာင္းလိုက္ၾကရေအာင္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား သတၱိေလးေတြ ေမြးႏိုင္ၾကပါေစ။
ရန္ကုန္သား
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
from other sites, message |
Leave a comment
က်မတို ့ ၿမန္မာၿပည္ႀကီး ခမ်ာ ကိုယ္ ့လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းၿဖစ္ရက္နဲ ့ အာဏာလက္မလႊတ္ခ်င္တဲ ့လူတစုရဲ ့
မေတာ္မတရားနင္းေခ်တာခံရၿပီး နင္းၿပားဘဝေရာက္ေနရပါေရာ။အဲဒီ ဘဝဆိုးကလြတ္ေၿမာက္ေစခ်င္တဲ ့
ေစတနာမွန္နဲ ့ေရးသားခဲ ့တဲ ့စာေတြထဲမွာ အားလံုးနဲ ့ထပ္တူ သေဘာထားမတိုင္ဆိုင္တာေတြပါေကာင္း
ပါသြားပါလိမ္ ့မယ္။
ေစတနာလြန္ကဲရင္ ေဝဒနာၿဖစ္တတ္တဲ ့သေဘာပါ။
က်မေရးခဲ ့တဲ ့စာေတြအေပၚ က်မတာဝန္ယူရဲတဲ ့အတြက္ ေတာင္းပန္ဘို ့ေတာ ့ဘယ္တံုးကမွ စိတ္မကူး
ခဲ ့ပါဘူး။
က်မကို စိတ္ဆိုးခ်င္ဆိုးေနႀကမယ္။ဒါမွမဟုတ္ အနာေပၚဒုတ္က်သလို အခံရခက္ခ်င္ခက္ေနႀကမယ္။
ဝါးလံုးရွည္နဲ ့သိမ္းက်ံဳးရမ္းတာမဟုတ္ေပမဲ ့ နာလိုခံခက္ အမ်က္ထြက္ႀကရင္လဲ မတတ္ႏိုင္ပါ။
က်မ တိုင္းၿပည္ အတြက္၊က်မ တိုင္းသူၿပည္သားေတြ အတြက္ တကယ္ လက္ေတြ ့လွဳပ္ရွားေနႀကတဲ ့
အေပၚ အားမလို အားမရၿဖစ္ၿပီးေရးလိုက္ရတာပါ ဆိုတာကိုေတာ ့ နားလည္သေဘာေပါက္ႀကမယ္ထင္ပါတယ္။
မ်က္လံုးစံုပိတ္ၿပီး ေၿပာေနတာမွမဟုတ္တာ။အခု ေလာေလာဆယ္ ၿဖစ္ေနတာေတြ၊ႀကားေနတာေတြ၊ၿမင္ေနတာေတြ အေပၚ အေၿခခံၿပီး ေရးရတာပါ။အခုထက္ ပိုၿပီး ႏိုးႀကား၊
ထႀကြ၊လံု ့လစိုက္ေစခ်င္လို ့ပါ။
ၿပည္တြင္းကလူေတြ မလုပ္ႏိုင္တာေတြကို ၿပည္ပ ေရာက္ေနတဲ ့လူေတြ တတ္ႏိုင္တဲ ့ဖက္က လုပ္ေပးႀကေစခ်င္တာပါ။
အခ်င္းခ်င္းေဝဖန္။ေလကန္ေနႀက၊ေဆာ္ေန ေအာ္ေနႀကမယ္ ့အစား အားလံုးတညီတညြတ္နဲ ့
စုရံုးအေၿဖရွာ အေကာင္အထည္ေဖၚႀကရင္ မေကာင္းဘူးလား။
ေငြေႀကးတတ္ႏိူင္တဲ ့သူကေငြေႀကး၊အဆက္အသြယ္အားေကာင္းတဲ ့သူက အဆက္အသြယ္။
မေက်နပ္တာေတြ၊ေက်နပ္တာေတြ၊
ေႀကာတာေတြ၊ေမာေတာေတြ၊ ေဘးခ်ိတ္ၿပီး ခနေလးလက္တြဲႀကည္ ့ႀကပါလား?
တိုင္းၿပည္အတြက္ဘဲရွင္….
အဲဒီလို ခနေလးလက္တြဲ ႀကရင္း အဲဒီ လက္ေတြၿမဲသြားႀကရင္ တိုင္းၿပည္အတြက္ အက်ိဳးမၿဖစ္ဘူးလား?
အင္အားေတြတိုးမလာႏိူင္ဘူးလား?
က်မက ေစတနာနဲ ့ေရးတာကို လက္ခံတာ။မခံတာ အားလံုးရဲ ့သေဘာပါ။
ကဲ…..က်မတို ့အားလံုး ခနေလးၿဖစ္ၿဖစ္ လက္တြဲႀကရေအာင္……
စကားခ်ပ္။…။ခနေလး…တခုေၿပာခ်င္တယ္။
လက္တြဲႀကမယ္ ့လူေတြ ထဲမွာ ၿပည္သူ ့ဖက္သားစစ္စစ္ေတြဘဲပါရမွာ။
အေယာင္ေဆာင္၊အေခ်ာင္သမား တိုင္းၿပည္ကိုေရာင္းစားၿပီးႀကီးပြါးခ်မ္းသာေနတဲ ့သူေတြနဲ ့ေတာ ့
ေယာင္လို ့ေတာင္လက္မတြဲႏိူင္ဘူး။ဒီပြဲက သန္ ့မယ္။ၿပီးေတာ ့သန္ ့တယ္။
ေစတနာၿဖင္ ့…ေမၿမန္မာ။၂၇.၁၁.၂၀၀၇.
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
message |
Leave a comment
http://www.mizzimaburmese.com/content/view/296/4/
ေဆာင္းပါး
ကလိုေစးထူး
Thursday, 29 November 2007 14:14 – ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
လူမိုက္ေတြရဲ့ လက္သုံးစကားလားေတာ့ မသိ …။ အရပ္ထဲမွာ ေျပာၾကတာကို က်ေနာ္ ၾကားဖူးတာ တခုရိွပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ `ေထာင္အျပင္ တန္းမရိွ´ တဲ့။
ေယာက္်ားေတြအတြက္ ေထာင္ဆိုတာ အဆုိးဆုံး…၊ မိန္းမေတြအတြက္ေတာ့ `တန္း´ ဆုိတာက အဆုိးဆုံး။ ဒီေတာ့ ေယာက္်ားတေယာက္အဖို႔ ေထာင္က်သြားၿပီးမွေတာ့ ဘာမ်ားထူးအုံးမွာလဲ ဆိုတဲ့ သေဘာသဘာ၀ကို ေျပာခ်င္တာ ထင္ရဲ့။ ဒါေပမယ့္ ….။
***
၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာစစ္တပ္ဟာ ကရင္ျပည္နယ္အႏွ႔ံ ထုိးစစ္ေတြ တရစပ္ ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာပဲ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ထုိးစစ္ေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အလို႔ငွာ အေၾကာင္းျပၿပီး ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီထုိးစစ္ေတြရဲ့ တန္ဆာခံ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အရပ္သား ျပည္သူေတြရဲ့ ေပၚတာအျဖစ္ အသုံးခ် ခံခဲ့ရတာေတြကို က်ေနာ့္ကုိယ္ေတြ႔နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး အတန္အသင့္ ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
အလ်ဥ္းသင့္တုန္း တင္ျပခ်င္တာ တခုရိွပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္ေတြ ေရွ႕တန္း စစ္ဆင္ေရး ထြက္ၾကတဲ့ အခါ ဘာျဖစ္လို႔ သူတုိ႔၀န္စည္ေတြကို သူတုိ႔ မသယ္ဘဲ အရပ္သား ျပည္သူေတြကို အသယ္ခိုင္းရပါသလဲ ဆိုတာပါ။ က်ေနာ္ ျမင္မိသေလာက္ တင္ျပရရင္-
(၁) လက္နက္ႀကီး/ လက္နက္ငယ္ မ်ားရဲ့ က်ည္မ်ားကို သူတုိ႔ခ်ည္းသက္သက္ သယ္ယူရန္ မတတ္ႏိုင္ျခင္း။
(၂) စားေရ ရိကၡာမ်ားကို သူတို႔ခ်ည္းသက္သက္ သယ္ယူရန္ မတတ္ႏိုင္ျခင္း။
(၃) တပ္တြင္း အခြင့္ထူးခံ အရာရိွႀကီးငယ္မ်ားရဲ့ ၀န္စည္ စလယ္မ်ားကို အျခားအဆင့္ စစ္သည္မ်ားက သယ္ယူရန္ မတတ္ႏိုင္ျခင္း။
အဲဒီအခ်က္ေတြအျပင္ ပိုဆုိးတာတခုကေတာ့ သူတို႔မွာ ပါလာတဲ့ ဒုတိယကမၻာစစ္ လက္ထက္ကတည္းက ေျမပုံက လက္ရိွေျမျပင္ အေနအထားနဲ႔ ကြာဟေနလို႔ အသုံးမတည့္လွတာေၾကာင့္ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေဒသခံ တေယာက္ေယာက္ကို လမ္းျပ အလို႔ငွာ အသုံးခ်ျခင္းပါ။ အဲဒီလမ္းျပေတြက အသက္ အႏၱရာယ္နဲ႔လဲ ပိုနီးစပ္ပါတယ္။ ေရွ႔ဆုံးက သြားရတ့ဲအျပင္ ေျမျမဳပ္မိုင္း အႏၱရာယ္ကလဲ ရိွပါေသးတယ္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အရပ္ထဲက ျပည္သူေတြကို ေပၚတာအျဖစ္ အသုံးခ်တာ အေတာ္ႀကီးကို နည္းသြားခဲ့ပါတယ္။ အိုင္အယ္လ္အို အဖြဲ႔ရဲ့ ဖိအားေၾကာင့္ ရပ္ကြက္/ ေက်းရြာ ရအဖ ႐ုံးေတြမွာဆိုရင္လဲ `အတင္းအက်ပ္ လုပ္အားေပး ဆင့္ေခၚ ေစခိုင္းမႈ´ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အမိန္႔စာေလးေတြကို ဟိုတစ ဒီတစ ေတြ႔လာရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဟုတ္တုတ္တုတ္ေတာ့ ရိွလာၿပီလားလို႔ ထင္မိသား။ သို႔ေသာ္…။
၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ကရင္ျပည္နယ္ အႏွ႔ံအျပားမွာ ထုိးစစ္ေတြ ထပ္မံ ျပဳလုပ္ျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိ့ဳကေလးမွာဆုိရင္ ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာလဲ စစ္ကားေတြ အျပည့္၊ ၿမိ့ဳထဲ လမ္းမေပၚမွာလဲ စစ္ကားေတြ အစီအရီနဲ႔ တၿမိ့ဳလုံး အစိမ္းေရာင္ေတြနဲ႔ အုံ႔မႈိင္းေနခဲ့ပါတယ္။ ကရင္အကိုႀကီး တေယာက္ရဲ့ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာစကားကို အခုထိ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ `ရဲေဘာ္ေတြ မ်ားတာေတာ့ လက္ကုန္ပဲေဟ့၊ ရဲေဘာ္စစ္ေၾကာင္းက ေခါင္းက ေရွ႔တန္းေရာက္ေပမယ့္ အၿမီးက တုိ႔ၿမိ့ဳမွာ ရိွတုန္း..´ …တဲ့။
***
`က်ေနာ္တို႔ကို ဒီအိမ္၀င္းမွာ တည္းခြင့္ျပဳပါ´
တည္းခြင့္ျပဳပါ သာ ေျပာတယ္။ အိမ္၀ိုင္းထဲကို ေရာက္ႏွင့္ေနၾကၿပီ ျဖစ္တဲ့ အစိမ္းေရာင္ လူတစုကို ေမေမက ဘာမွ မတတ္ႏိုင္တဲ့ဟန္နဲ႔ ေမးအသာ ဆတ္ျပလိုက္ပါတယ္။ တပ္မနဲ႔ ခ်ီၿပီး မ်ားျပားလွတဲ့ စစ္သားေတြ ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ နယ္ခံတပ္ရင္းမွာ ေနရာ မဆန္႔ေပလို႔လားေတာ့ မသိ..။ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိ့ဳေလးရဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ အနီးဆုံး ရပ္ကြက္က အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အခုလိုပဲ စစ္သားေတြ ဟိုတစု ဒီတစု ၀င္တည္းၾကပါတယ္။ တညတန္သည္၊ ႏွစ္ညတန္သည္ တည္းၿပီးရင္ေတာ့ ေရွ႔တန္း ထြက္ၾကပါတယ္။
`က်ေနာ္တို႔ အိမ္ေအာက္မွာပဲ အိပ္ၾကမွာပါ´
ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ဟန္တူသူ သုံးရစ္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္က ေျပာေျပာဆုိဆိုနဲ႔ ပါလာတဲ့ သူ႔လူေတြကို ၿခံေထာင့္မွာ ေနရာ ခ်ထားေပးပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာ သူ႔တပည့္ေတြကို `ကင္းခ်ေဟ့´ လို႔ အမိန္႔ပါ တခါတည္း ေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အိမ္၀င္းေလးလဲ ေနရင္းထိုင္ရင္းနဲ႔ အေစာင့္နဲ႔ ဘာနဲ႔ လုံၿခဳံေရးအျပည့္ ျဖစ္သြားသလိုလုိ…။ အဲဒီမွာတင္ သတိထားမိတာကေတာ့….။
မီးသတ္၀တ္စုံအေရာင္ အက်ႌအျပာ၊ ေဘာင္းဘီအျပာနဲ႔ လူတခ်ိဳ႔..။ မ်က္ႏွာထားေတြကလဲ စိုးရြံ႕ေနသလိုလို မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႔ ..။ ေနာက္ေတာ့မွ သိရတာက အဲဒါ `ေထာင္သားေတြ´ တဲ့..။
***
စစ္တပ္အႀကီးအကဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားရဲ့ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ခ်က္လားပဲ ေျပာရမလား မသိ..။ အရပ္ထဲက ျပည္သူေတြကို လူျမင္သူျမင္ ေပၚတာဆြဲဖုိ႔ အေျခအေန မေပးေတာ့တဲ့ အခါမွာ သူတို႔ရဲ့ ၀န္စည္ေတြကို သယ္ပုိးသမားအျဖစ္ အသုံးခ်ဖုိ႔ သူတို႔ မ်က္စိက်တာကေတာ့ ေထာင္ေတြထဲမွာ အျပစ္ဒဏ္ က်ခံေနရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြပါ။
`၀န္ေဆာင္ တပ္ရင္း´ လို႔ အမည္ေပးၿပီးေတာ့ ရဲဘက္စခန္းအခ်ိဳ႕က အက်ဥ္းသားေတြကို ေပၚတာအလို႔ငွာ အသုံးခ်တဲ့ စနစ္ကို (က်ေနာ္ေတြ႔ရိွ မွတ္သားမိသေလာက္) အဲဒီႏွစ္မွာ စတင္ အသုံးျပဳခဲ့ပါတယ္။ အစ ပထမပုိင္းမွာေတာ့ သူတုိ႔ အမ်ားဆုံး အသုံးျပဳေလ့ရိွတဲ့ အက်ဥ္းသား အမ်ိဳးအစားကေတာ့ စစ္ေျပးမႈ၊ စစ္စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မႈ အစသျဖင့္ ျပစ္မႈေတြနဲ႔ စစ္တပ္မွ ထုတ္ပယ္ရန္ အလို႕ငွာ အရပ္ေထာင္ အခ်ခံရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြပါ။
စကားခ်ပ္။ (စစ္သားေတြကုိ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးနည္း ႏွစ္နည္း ရိွပါတယ္။ စစ္ေထာင္နဲ႔ အရပ္ေထာင္ပါ။ စစ္ေထာင္ကေတာ့ စစ္တပ္မွ ႏႈတ္ထြက္စရာ မလိုပါဘူး။ အမ်ားဆုံး စစ္ေထာင္ အျပစ္ဒဏ္ကလဲ တႏွစ္အထိသာ ခ်ေလ့ ရိွပါတယ္။ အရပ္ေထာင္ကေတာ့ စစ္တပ္ကေနပါ ထုတ္ပယ္တဲ့ အျပစ္ဒဏ္ က်ဴးလြန္ရင္ ေပးတဲ့ အျပစ္ဒဏ္ပါ။ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို စစ္ခုံ႐ုံးကေန အမိန္႔ခ်တာပါ။)
စစ္ဆင္ေရး ပမာဏက ႀကီးလြန္းေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ စစ္ေျပး အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔တင္ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီမွာ တဆင့္တက္ၿပီး လြတ္ရက္ေစ့ ႏွစ္ရွည္ အက်ဥ္းသားေတြကုိ အသုံးခ်ျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အိမ္မွာ လာတည္းသြားၾကတဲ့ စစ္သားေတြနဲ႔ အတူ ပါလာတဲ့ အက်ဥ္းသား ေပၚတာ တေယာက္ကို စပ္စုၾကည့္မိေတာ့ သူက လူသတ္မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ဆယ့္သုံးႏွစ္ က်ခဲ့တာ ေထာင္ထဲမွာ ဆယ္ႏွစ္ေနခဲ့ၿပီးပါၿပီတဲ့။ က်န္တဲ့ သုံးႏွစ္ကို အခု ေပၚတာအျဖစ္ လိုက္ရင္ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေထာင္ကေန လႊတ္ေပးမယ္ဆိုလို႔ စြန္႔စားတဲ့ အေနနဲ႔ လိုက္ခဲ့တာလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထင္ တေခါက္ကို အလြန္ဆုံးၾကာလွ ေလးငါးလေပါ့လို႔ ထင္ခဲ့မိပါတယ္တဲ့။
စစ္ေျပး အက်ဥ္းသားေတြကိုေတာ့ စစ္သား လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံ ရိွၿပီးသားမို႔လုိ႔ အသုံးခ်တယ္လို႔ သုံးသပ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရာရိွ ဘ၀ကေန အရပ္ေထာင္ က်သြားတဲ့ အက်ဥ္းသား ေပၚတာေတြေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ အျခားအဆင့္ကေန ေထာင္က်တဲ့ စစ္သားေဟာင္း အက်ဥ္းသားေတြပဲ ပါလာတာ ေတြ႔ပါတယ္။
`၀န္ေဆာင္တပ္သားမ်ား´ လို႔ ေခၚေ၀ၚတဲ့ အဲဒီ အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ အသက္ တန္ေၾကးဟာ ေရွ႔တန္း စစ္ေျမျပင္ကို ထြက္လိုက္တာနဲ႔ ဖက္ရြက္ တခုေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုး မရိွေတာ့ပါဘူး။ ခႏၶာနဲ႔၀န္ မွ်သည္ မမွ်သည္ကိုလဲ လူသားခ်င္း စာနာတဲ့ အသိနဲ႔ စစ္သားေတြက သူတို႔ အတြက္ ထည့္တြက္ေလ့ မရိွပါဘူး။ ထြက္ေျပးရင္လဲ အေသသာ ပစ္သတ္ေလ့ ရိွပါတယ္။ ေသသြားေတာ့လဲ ေခြးေသတေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမထား ပစ္စလတ္ခတ္ ပစ္ထားလိုက္တာပါပဲ။ `ေခြးကမွ ခ်က္စားလို႔ ရေသးလုိ႔ မင္းတို႔ထက္ အဖုိးတန္ေသးတယ္´ လို႔ စစ္သားတေယာက္က ေျပာတယ္လို႔ အက်ဥ္းသား ေပၚတာႀကီး တေယာက္ ရင္ဖြင့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
တပ္ရင္းက ေရွ႔တန္းကို ထြက္ၾကတဲ့ အခါ အရာရိွ လုပ္သူေတြက ပစၥတုိေလး ခါးခ်ိတ္လို႔ ဘာ၀န္စည္စလယ္မွ မပါ၊ အိုက္တင္ အခန္႔သား၊ တပ္မွဴးဆိုရင္ တုတ္ေကာက္ေလး တေထာက္ေထာက္နဲ႔ ဟန္ပါပါ သြားႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႕ရဲ့ ၀န္စည္စလယ္ေတြကို ၀န္တင္လားမ်ားသဖြယ္ မႏိုင့္တႏိုင္ ထမ္းပုိး လိုက္ပါသြားရတဲ့ အက်ဥ္းသား ေပၚတာေတြရဲ့ ပုံရိပ္က ရင္ဆို႔စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ႏွေယာက္ ေရွ႕တန္း စစ္ေျမျပင္မွာ ေသဆုံးၿပီး၊ ဘယ္ႏွေယာက္ အသက္မေသဘဲ ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴနဲ႔ ေနာက္တန္းကို ျပန္ေရာက္တယ္၊ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရတယ္ ဆိုတာကေတာ့ တြက္ခ်က္ဖုိ႔ အေတာ္ေလးကို ခဲယဥ္းတဲ့ ပုစၧာတခုပါပဲ။
`ဘယ္ေတာ့ ျပန္ရမယ္ထင္လဲ´
အိမ္မွာလာတည္းတဲ့ အက်ဥ္းသား ေပၚတာတေယာက္ကို လူလစ္တုန္း အဲဒီေမးခြန္းကို တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္ေတြ စို႔ခနဲ တက္လာပါတယ္။ ဟိုးအေ၀းႀကီးကို ခပ္ေငးေငး ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ ေပါက္ခနဲ က်လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ တိုးဖြဖြနဲ႔ တခြန္းတည္း ျပန္ေျဖပါတယ္။
`မသိေသးဘူး´ … တဲ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္လဲ သူ႔ကို ဘာမွ အကူအညီ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး..။
တကယ္ေတာ့ တပ္ရင္းတရင္းရဲ့ စစ္ဆင္ေရး ကာလဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေျခာက္လခန္႔သာ ၾကာျမင့္ေလ့ ရိွေပမယ့္ လႈပ္ရွား သြားလာေနတဲ့ အဲဒီ ေျခာက္လအတြင္း ၀န္စည္ေတြကို ထမ္းပိုးၿပီး ျဖတ္သန္းရမယ့္ အက်ဥ္းသား ေပၚတာေတြရဲ့ ၀ဋ္ဒုကၡကို ေျခာက္ရက္တာမွ်သာ ေပၚတာငရဲခံဖူးတဲ့ က်ေနာ့္ ကုိယ္ေတြ႔နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ကုိယ္ခ်င္းစာမိလွပါတယ္။ လူ႔ခႏၶာကုိယ္က ရိွသမွ် အားအင္ အကုန္လုံးကုိ ထုတ္ယူ ပစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လွၿပီး ကုိယ့္အသက္ကိုလဲ တန္ဖိုးထားျခင္း တစက္ကေလးမွ မခံရတဲ့အထဲ တပ္ရင္းတရင္းက ေနာက္တန္းျပန္နားတဲ့ အခါ ေနာက္ထပ္ေရွ႔တန္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မယ့္ တပ္ရင္းအတြက္ အဲဒီ အက်ဥ္းသားေတြကို ထပ္မံ လႊဲေျပာင္းလုိ႔ ထပ္ခါတလဲလဲ ခိုင္းေစၾကျပန္ေတာ့ စစ္သားေတြကမွ ေျခာက္လတခါ နားရတယ္၊ သူတို႔ ခမ်ာမွာေတာ့ စစ္ဆင္ေရးႀကီး မၿပီးမခ်င္း ၀န္စည္ေတြကို ထပ္တလဲလဲ ထမ္းပိုးေနရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
***
မုတၱမ-ရန္ကုန္ ကားလမ္းေဘးက ဇင္းက်ိဳက္ အနီးမွာ ေက်ာက္ထု ရဲဘက္ အက်ဥ္းစခန္း တခုကို ခရီးသြားရတုိင္း ျဖတ္သြားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အဲဒီလို ျဖတ္သန္းရတုိင္းမွာ ဟုိးခပ္ေ၀းေ၀းက အျဖဴေရာင္ ၀တ္စုံ ေပညစ္ညစ္နဲ႔ ပင္ပန္းႀကီးစြာ ေက်ာက္ထုေနတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ ဒီမွာဘက္ လမ္းေဘးအနီးက ဆိုင္းဘုတ္ေလးမွာ ေရးထားတဲ့ စာတန္းကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့..
`ျပစ္မႈေႂကြးကို ေခၽြးျဖင့္ဆပ္မည္´ …တဲ့။
လူ႕ေဘာင္ ေလာကႀကီးမွာ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ၿပီးလို႔ အဲဒီအျပစ္အတြက္ ထုိက္တန္တဲ့ ျပစ္မႈကို ခံယူရတယ္ ဆုိတာက ဓမၼတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အျပစ္ဒဏ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေပၚတာ အက်ဥ္းသားေတြ ေပးဆပ္ေနရတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကေတာ့ ႀကီးမားလြန္းလွပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို ပေပ်ာက္ဖု႔ိ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့၊ အင္မတန္လဲ စဥ္းစားရခက္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔မွာ တာ၀န္ရိွပါသလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ ေမးစရာေတာင္ လိုေတာ့မယ္ေတာင္ မထင္ပါ။
ဒါေၾကာင့္…
ျပစ္မႈေႂကြးကို ေခၽြးနဲ႔တင္မက၊ ေသြး၊ အသက္နဲ႔ပါ ေပးဆပ္ေနရတဲ့ ေပၚတာ အက်ဥ္းသားစနစ္ ျမန္မာျပည္ကေန လြင့္ေပ်ာက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္း႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ရင္း….။
ကလိုေစးထူး
November 29, 2007
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
from other sites |
Leave a comment
က်ေနာ္ ဒီကေန႔အသက္ ၈၈ႏွစ္ ျပည့္ပါၿပီ။
ဒီေန႔မွာပဲ အမွတ္တရအေနနဲ႔ က်ေနာ္ ျပည္သူမ်ားကို စကားအနည္းငယ္ေျပာၾကားလိုပါတယ္။
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္ခ်စ္ျမတ္ႏုိး လွတဲ့ ျပည္သူအေပါင္းကို အားေပးစကား၊ ေထာက္ခံစကား ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ စြန္႔လႊတ္မႈႀကီးစြာ၊ သူရသတိႀကီးမားစြာ၊ ဇြဲနပဲႀကီးစြာနဲ႔ မိမိတို႔လိုလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္တရပ္ရဖို႔၊ မိမိတို႔ဘ၀လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ တဗိုလ္က် တဗိုလ္တက္စနစ္နဲ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ႀကိဳးပန္းေနမႈအေပၚ က်ေနာ္သိပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ အားမ ေလွ်ာ့ဘဲဆက္ႀကိဳးစားၾကပါ။ က်ေနာ္ အၿမဲထာ၀ရ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေထာက္ခံအားေပးသြားပါ့ မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ေနာက္ဆံုး ေအာင္ျမင္မွာပါ။
ဒုတိယ တိုက္တြန္းေျပာၾကားလိုတာကေတာ့၊ အတိုက္အခံႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြ၊ လူမ်ဳိးစုေခါင္းေဆာင္ေတြကိုပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔တကယ္ပဲ တုိင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူေတြကို ခ်စ္တယ္ဆို ရင္ အတိတ္ေတြအားလံုး၊ အျမင္မတူတာေတြအားလံုးေဘးဖယ္ၿပီး အလြန္ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ တပ္ေပါင္းစုႀကီးတရပ္ ေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ။ အခုခ်ိန္ဟာ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ အတြက္ ႏုိင္ငံတကာက ေထာက္ခံမႈကို မရစဖူး အႀကီးအက်ယ္ရေနခ်ိန္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံ ေရးစိတ္ဓါတ္အရွိန္ ျမင့္ေနခ်ိန္၊ ဒီအခြင့္ေကာင္းကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး သေဘာထားႀကီးႀကီးထားၿပီး စည္းလံုးညီညြတ္ေရးရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။
တတိယကေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ပါ၀င္တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ႀကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကစလို႔ ေအာက္ေျခတပ္မွဴးတပ္သားအားလံုးကို သတိေပးစကား ေျပာလိုပါ တယ္။ က်ေနာ္လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္က တုိင္းျပည္သို႔ တုိင္းျပည္သို႔တင္ျပ ခ်က္ဆိုတဲ့ မိန္႔ခြန္းတရပ္ အသံလႊင့္ေျပာဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ခင္ဗ်ားတို႔တပ္မေတာ္သား မ်ားကို ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအတိုင္းသြားရင္ေတာ့ အေတာမသတ္တဲ့ ျပည္သူ႔သတ္ပြဲေတြ လုပ္သြားရ လိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေနာင္သားစဥ္ေျမးဆက္ ေခါင္းေဖာ္ရဲမွာမဟုတ္ဘဲ သမိုင္းအမႈိက္ပံုးထဲ ျပည္သူေတြက စြန္႔ပစ္ၾက လိမ့္မယ္လို႔ ေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္၊ အခု ခင္ဗ်ားတို႔ဘ၀ကိုျပန္ ၾကည့္ပါ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ ေက်းလက္ေတာရြာ ေဒသေတြမွာ လူမ်ဳိးစုေဒသေတြမွာ ေထာင္ေတြအခ်ဳပ္ခန္းေတြထဲမွာ သတ္ခဲ့၊ ျဖတ္ခဲ့၊ အႏိုင္က်င့္ခဲ့တာေတြ နည္းသလား။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အပါအ၀င္ ၿမိဳ႕တကာကလမ္းေတြ ေပၚမွာ ေရာ ျပႆနာေပၚတုိင္း ေသြးေခ်ာင္းစီး သတ္ျဖတ္ခဲ့တာေရာ နည္းသလား။ လူအမ်ားအျပားကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္ဆက္၊ ပုဒ္မအမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ၿပီး နစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်ေနတာေရာ နည္းသလား။
အခုေနာက္ဆံုး စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးေတာ္ပံုမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ ေရႊတိဂံုဘုရား ေျခေတာ္ရင္း၊ ဆူးေလဘုရား ေျခေတာ္ရင္းေတြမွာ ဘုရား သားေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို ရုိက္ရ၊ ႏွက္ရ၊ သတ္ျဖတ္ရလုပ္ေန ရျပန္ပါၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ ဒီလိုအေတာမသတ္ ေသြးေခ်ာင္စီး သတ္ျဖတ္ၿပီး ဖိႏွိပ္လိုက္လို႔ ျပႆနာေတြ ေျပလည္သြားသလား။ လူထုက ကာလတခုပဲ ၿငိမ္သြားၿပီး။ ျပန္ထႂကြတာပဲ မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားတို႔ပဲ ဂုဏ္သိကၡာေတြက်ၿပီးရင္းက်ရင္းနဲ႔ ကမၻာ့ အလယ္တံေတြးခြက္ ပက္လက္ေျမာရၿပီး၊ လူေတာမတိုးရဲတဲ့ဘ၀ ေရာက္ရၿပီးမဟုတ္လား။ ျပည္သူေတြရဲ႕ မုန္းတီးရြံ ရွာနာက်ည္းမႈကေတာ့ ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ အေနနဲ႔ ထစ္ကနဲ႔ရွိတိုင္း လက္နက္သံုးအၾကမ္းဖက္ ေျဖရွင္းတဲ့နည္းကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါေတာ့။ ေနာက္ ေျဖရွင္းနည္းတခု ျဖစ္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာတဲ့နည္းကို စမ္းသပ္လုပ္ေဆာင္ၾကည့္ ပါလို႔ အႀကံေပးပါရေစ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔တကယ္ပဲ ျပည္သူေတြကိုခ်စ္ရင္၊ ျပည္သူေတြေပၚမွာ သေဘာထား မွန္ရင္၊ အခု ကုလသမဂၢက ၀င္ေရာက္ျဖန္ေျဖလုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ တက္တက္ ႂကြႂကြ ၀င္ေရာက္လုပ္ေဆာင္ၾကည့္ပါလုိ႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။
ကဲဒီေလာက္ပါဘဲဗ်ာ
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
message |
Leave a comment
3 Dec 07, 10:32 Pyro : software like yourfeedom will be more safe because it goes like this PC –> Bagan Proxy –> yourfreedom server –> [internet] even tho it was connect to bagan proxy. On PC , yourfreedom softwar encrypt the data with SSL first and tunnel to freedomserver. So, when SPDC setup sniffer on Bagan Proxy what they see is SSL encrypted Stream of data which is very hard to decrypt. But for the free web proxies, SPDC can see , at least the URL of where you going. Here is how web proxy works PC –> bagan-proxy –> web proxy –> Internet. Between PC and Bagan Proxy there is no SSL , it goes directly as web request. Also from bagan proxy to web proxy , it goes directly as web request. What worse is , if the web proxy do not have ssl. it will return the data as plain HTML back to Bagan Proxy , then SPDC can view everything what you viewed. Don’t even need to setup sniffers , just can be viewed on Squid proxy cache and logs.
Web Proxy are only best to use for bypassing, but yourfeerdom / tunneling software can help a lot better for anomity. after passing through yourfreedom , all your data is encrypted.
ဒါကေတာ့ freedom လိုမ်ဳိးေဆာ့၀ဲေတြသံုးတာဟာ ရိုးရိုး bypass web-proxy တစ္ခုသံုးတာထက္ ပိုၿပီးလံုၿခံဳသမႈေပးႏိုင္ေၾကာင္း Pyro ကရွင္းျပသြားတာပါ။ ျပည္တြင္းက အင္တာနက္သံုးစြဲသူမ်ားအေနနဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာသိႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကို Pyro ကိုလဲ ျပည္တြင္းက လူငယ္မ်ားရဲ႕ကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းပါဗ်ာ
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
bypassingSPDC, message |
1 Comment
မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ
မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးကို က်ေနာ္ maricopa ရဲ႕ blog မွ ႀကိဳဆိုပါတယ္။
We are right at the center of the junction of our future’s road. What we actually need to choose our road is to end military ruling in our country. If we don’t do anything right now, our children will face it.
“စစ္သားမဟုတ္ေပမယ့္ နိုင္ငံအတြက္
အမိ်ဳးမ်ိဳးအနစ္နာခံ၊ အမိ်ဳးမိ်ဳးစြန္႔စားလုပ္ၾကတဲ့
လူေတြလည္း ရွိတာပဲ။
အဲဒါေၾကာင့္
စစ္သားမွ စစ္သားဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္ကို
ေျပာင္းၾကရမယ္။
ငါတို႕ ့ဟာ
လက္နက္ကိုင္ေတြျဖစ္ၾကေသာ္လည္း
မတရားမလုပ္၊ နိုင္ငံရဲ့ရန္သူေတြမဟုတ္၊ နိုင္ငံရဲ့မိတ္ေဆြေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာကို
သေဘာေပါက္ရမယ္ “
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
December 3, 2007
Posted by maricopa2007 |
message |
Leave a comment
Maricopa2007's Weblog 